1150 bijvoorbeeld, op den derden dag van ons eerste uitrukken in Pedië, ongeveer 's middags om vier uur een heel brutaal stukje van den Pedirees om eenige bivouaks van drie Bataljons Infan terie en een Divisie Maréchaussée, op klaar lichten dag, tegelijk aan te vallen kon men die knallen in de groote bamboedoeri- stoelen langs de Pedië-rivier zeer duidelijk hooren. Eigenaardig is nog te vermelden, dat een der compagnieën geheel aangetre den juist bezig was met eene wapeninspectie, toen de eerste schoten van den vijand vielen en dat zij dus niets anders te doen hadden dan de geweren te laden om verder op dien vijand los te gaan. De Pedirees liet ongeveer een twintigtal dooden in onze handen om de overigen mede te kunnen sleepen. Wij kregen bij dien fanatieken aanval op klaar lichten dag slechts één gewonde. Thans terugkomende op nachtelijke beschietingen. Reeds is aangehaald bij het beschieten van bivouaks sprekende over de enkele ijzerdraadversperringen op Atjèh ingevoerd schiet men, bij eene beschieting, van uit dat beschoten bivouak terug, dan zal men zien en ondervinden, dat de vijandelijke kogels beter gaan invallen gericht op ons eigen (vooral nachtelijk) vuur. Nachtelijk vuren is bovendien munitieverspilling, van een behoorlijk richten is dan in het geheel geen sprake. Er dadelijk op uit en op in is tegenover den Atjèher de eenige afdoende maatregel om het vuren te doen ophouden. „Een Atjèher laat zich niet leegschieten''' Het is namelijk licht te begrijpen, dat een Atjèher bij een beschieting van een onzer bivouaks, bij nacht, zijne geweren richt of liever gezegd, legt in de richting van een der bivouak- lantaarns of wel wachtvuren, die hij van uit de verte aan schouwt. Zijn vuur is daardoor meer verspreid en niet concen trisch afgegeven, want ieder schutter denkt zich den rustenden troep in de nabijheid van dit of dat licht, dat hij ziet. Beant woordt echter die troep van uit dat bivouak dat vijandelijke vuur, dan worden die geweren alle tegelijk zoo goed mogelijk gelegd in de richting van de lichtende vuurstralen der geweren van de terugschietende afdeeling of terugvurende posten. De beschie ting wordt dan concentrisch afgegeven en vallen dus de vijande lijke kogels beter in. Bovendien, een terugschieten verheft het mo-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 488