Ucm Allies Utah Enkele opmerkingen oner de sckietopleiding. De omstandigheden wilden, dat ik, sedert de invoering van het schiet- voorschrift bij mijn Bataljon eenige malen van compagnie ben verwisseld, eerst geplaatst zijnde bij een Inlandsche compagnie, ging ik daarna bij een Europeesche óver, om nu eenige maanden geleden door verwisseling van garnizoensplaats bij een Amboineesch-Inlandsche compagnie te komen. In dien tijd heb ik ónder vijf verschillende comp. comdt. gediend, die, zooals ik nader wil bespreken, verschillende opvattingen omtrent de opleiding hadden. Allereerst de nieuwe wijziging. Voor de schietoefeningen zijn geen overgangsvoorwaarden vastgesteld; zij worden eenvoudig doorloopen. Eén opvatting is nu: geen overgangsvoorwaarden, maar wel premie- voorwaarden. De schutter, die aan deze voorwaarde niet voldoet, schiet de bevolen oefening nog eens en gaat daarna tot een volgende oefening over. Is 35 doorloopen, dan beslist de Pelotons-commandant of de schutter tot 36 kan overgaan of 35 opnieuw moet doorloopen. Een andere opvatting was: De compagnie schiet vandaag oefening 6 b.v., een volgend maal oef. 7 enz want de oefeningen worden een voudig doorloopen. 13. De reeruten worden hierbij tevens langzamerhand gewend aan het langdurig verblijven in de knielende houding. Bij een compagnie werd hierin dagelijks geoefend, met het horloge in de hand. Iedere dag een paar minuten meer. Op grond belegd met kiezel werd dit op het laatst een ware kwelling. Het nut van eene dergelijke oefening lijkt mij zeer twijfelachtig. Knielen en vooral het model knielen wordt op den duur pijnlijk en zal in oorlogs tijd wel niet veel voorkomen. Waar bovendien het voorschrift nog zooveel andere houdingen voorschrijft, begrijp ik niet, waarom de recruut nu moet gewennen aan het langdurig verblijf in de knielende houding. Bij een andere comp. werd het meest de liggende houding beoefend, nu en dan opgelegd achter eene gezichtsdekking. 23. laatste alinea. De veel voorkomende fouten, dat de schutter het geweer in de linker hand te sterk laat schommelen of om de lengteas laat draaien bij het openen en sluiten van den loop, of wel met den duim van de linker hand de vizierklep aanraakt, moeien reeds nu worden tegengegaan eveneens het onnoodig zien naar de verschillende bewegingen. Uitgezonderd het laatste gedeelte, komen bovengenoemde fouten het meest voor bij de Inlandsche comp. en wel als gevolg, dat het geweer voor deze soldaten te zwaar is, het is voor hen haast niet doenlijk de ver richtingen voorschriftmatig uit te voeren, althans niet, wanneer dit eenigen tijd achter elkaar moet gebeuren. Het plaatsen van den duim op de vizierklep is natuurlijk eene groote fout, de man brandt na eenigen tijd geschoten te hebben zijne vingers, of met hoogere vizieren wordt de klep naar beneden gedrukt

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 498