Schieten in bergterrein door üesting-flrtilierie, naar aanleiding nan dit jaar door dai mapendeel gehouden ierreinschieioejeningen in de nabijheid can Soemedang. Mocht hier en daar de meening bestaan, dat het vuren met scherp bij het terreinschieten door de Vesting-Artillerie geen nut afwerpt, evenredig aan de daaraan verbonden hooge kos ten en dat met het afgeven van schijnvuren zeer wel kan wor den volstaan, zij die dit jaar deze oefeningen in de nabijheid van Soemedang hebben mee gemaakt, zullen die meening wel in geen enkel opzicht deelen. Werd toch vorige jaren het zwaartepunt der oefening gelegd op het tactische gedeelte en op het technische gedeelte dat de artilleristische inrichting der stelling en het treffen der ver schillende voorbereidingen om te kunnen schieten omvat en werd toen aan de verschillende vuren zelf minder aandacht geschonken, omdat de kwestie „Schieten" reeds zeer gedetail leerd op het schietterrein te Batoe-Djadjar werd beoefend, thans is ook bij het terreinschieten om bepaalde redenen aan het vuren zelf bijzondere aandacht gewijd. Het eigenaardige zwaar geaccidenteerde terrein nabij Soeme dang hielp in niet geringe mate mede om de daardoor verkre gen uitkomsten bijzonder leerrijk te doen zijn. Het groote verschil dat er bestaat, tusschen het schieten op de kolfbaan te Batoe-Djadjar en in bergterrein, trad duidelijk aan het licht. Die verschillen deden zich niet gevoelen bij den telefoondienst, doch overigens, zoowel bij den peil-als bij den waarnemingsdienst en in hoofdzaak bij het schieten zelf. Hieronder volgen enkele opmerkingen daarover in de volgor de van: a. het vuren b. den waarnemingsdienst;

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1909 | | pagina 572