752
BeschrijDing Dan eene zafeboussole, uan maarde uoor den
Indischen officier.
In het algemeen bekommerde Napoleon zich dus weinig om de indi
vidueels waarde van de elementen zijner legers. Hij rekent met de
massa; voor hem is het alleen de menigte, die rechten vraagt. Bonaparte
wist zijne soldaten gedurende eenigen tijd met zich mee te sleepen, maar
weldra werd 't hem duidelijk, dat, om de ziel van een natie te bezitten,
men haar zijn eigen ziel moet geven.
Menschen zonder hart staan eenzaam in het leven; zoo gaat het ook
met hen, die hunne gevoelens achter een masker weten te verbergen.
De natie steunt hen niet langer, zoodra zij hare dwaling inziet; te
meer nog haat zij hen, omdat zij door hen bedrogen werd. In dat soort
van zaken bezit een verzameling menschen een scherpzinnigheid en een
veel onfeilbaarder doorzicht, dan men gewoonlijk zou veronderstellen.
Zeer zeker, de soldaten van Napoleon waren met krachtige banden aan
hun chef gehecht. Het is niet te ontkennen, dat de invloed van den
Keizer op zijne legers krachtdadig was en niet schijnbaar. Maar wel
moet men loochenen, dat die invloed gegrondvest was op een moreele
basis. En zulks was uit den aard der zaak ook niet mogelijk. Yan den
aanvang af zijner politieke loopbaan had Napoleon, in overeenstemming
met het Directoire, van den soldaat den scheidsrechter gemaakt in
publieke zaken. Tegenspraak mocht niet geduld worden: indien inplaats
van blindelingsche gehoorzaamheid, zoo 'n feit zich zou hebben voorge
daan, had zulks ten gevolge kunnen hebben, dat tegen de gestelde machten
beslist werd.
Het was mogelijk geweest dat de soldaten, eenvoudig van geest als
zij waren, den wil van het souvereine volk opgevolgd hadden, wettig
uitgesproken bij de verkiezingen, door de meerderheid der burgers. Het
was dus van belang, dat voor den soldaat de republiek, de natie, zijn
eenige chef was; het was van belang dat de troep één geheel vormde
met de officieren en dat deze laatsten volkomen afhankelijk waren van
den opperbevelhebber. Alle pogingen van Bonaparte, en nog meer die
van Napoleon, waren dan ook gericht op het verkrijgen van dat dubbel
resultaat. AI. (Le Spectateur Militaire).
Bijlage: Eén photo (fig. 1).
De boussole tranche-montagne eischt eene behandeling door geoefend
opnemerspersoneel, minstens vier meetkoelies in vrij veel tijd, wil men
van de nauwkeurigheid van het instrument voordeel trekken. Alleen
aan geroutineerde opnemers wordt dit instrument door het Gouvernement
in bruikleen verstrekt, terwijl de prijs van f 180.a 210.iederen
officier afschrikt om zich dit instrument aan te schaffen.
Vrijwel hetzelfle is het geval met de Smalkalder-patent-boussole en
het patent-niveau. Ook deze instrumentjes eischen behandeling door
geoefende opnemers, minstens eén meetkoelie en nog meer tijd dan de
boussole tranche montagne. Slechts weinige officiereu bezitten deze twee
instrumentjes in eigendom, daar de prijs 20.p^r stuk is en zij in
de praktijk niet voldoen.
