108
Voorgelicht door de artikelen in het I. M. T. van de hand
van den kap. Gooszen, is men zoo langzamerhand de namen
Skoda en Gooszen in één adem gaan noemen; sommigen gaan nog
verder en leven in het vaste geloof, dat de firma Skoda, voor
zoover hare laatste prestatie's op bergartilleristisch gebied be
treft, slechts de materieele, de kap. G. daarentegen de intel-
lectueele constructeur is.
Voor een behoorlijk geschiedkundig overzicht van de wording
van het tegenwoordige berggeschut is het wenschelijk het aan
deel van den kap. G. in zijne juiste proporties weer te geven.
Laten we daartoe allereerst nagaan, hoe de kap. G. tot zijn
eerste project is gekomen, en wat daarvan geworden is.
De kap. G. dan nam in verband met een artilleristische op
dracht aan de Krijgsschool, kennis van een artikel in de Rev.
d'Art, 1900 van den chef d'escadron J. Warin.
Uitgaande van de daarin verkondigde denkbeeldenbecijferde de
kap. G. met behulp van formules en theoretische—geflatteerde
gegevens, dat men een bergkanon zou kunnen construeeren,
wegende 500 KG., en verschietende een 6 KG. zwaar projectiel
met een V0 van 440 M. (geworden na constructie, resp. 560,
6 en 390dan wel 560, 5,4 en 443, dus slechts 46 mt. instede
van 60 mt).
Hierbij een affuit Krupp, munitieverpakking en schroefsluiting
Vickers and Maxim en een eenheidszadel Skoda.
Ziehier het eerste project Gooszen.
In het I. M T. 1905 afl. 1 blz. 10 lezen we terzake van de
hand van den kap. G.
„Door het geringe gewicht der bergkanonnen kan slechts een
„betrekkelijk geringe V0 verkregen worden. Het onverdeelbare
„kanon zwaarder te maken, gaat niet, omdat de last dan te
„zwaar zou worden.
„Samengestelde vuurmonden, als in Engeland gebezigd worden,
„voldeden niet.
Het stelsel van den Chef d'escadron J. Warin geeft hier eene
oplossing
1) Hier en in volgende aanhalingen wordt gecursiveerd, al had dit in het origineel ook
niet plaats, om die gedeelten beter te doen uitkomen.
