189
doel gericht kan worden ('t geen in het Indische voorschrift wel kan,
maar de trefkans aanmerkelijk vermindert, omdat een weinig te laag
een misschot brengt). Dit laatste is ook een oorlogseisch. Het groot
voordeel van zoo'n schijf is verder het opvangen van nagenoeg alle
schoten, wat verschil in waardeering mogelijk maakt en dus een veel fijnere
gelegenheid tot beoordeeling der bekwaamheid opent en vooral veel
prettiger schieten is.
Ons voorschrift zegt op bl. 27 32a. terecht dat „een mooi trefferbeeld
„buiten de figuur gelegen bewijst, dat b. v. een verkeerd mikpunt is gekozen
„en volstrekt niet, dat de schietvaardigheid te wenschen overlaat", maar
in de oefeningen van 35 en 36 komt deze stelling niet tot haar recht,
omdat al waren bij wijze van spreken alle kogels door hetzelfde gat
gegaan, als dit gat even buiten de figuur ligt, alle als misschoten worden
aangemerkt (uitgez. bij de 8e en 9e oef. van 35).
Yerder heb ik bezwaren tegen al die verschillende schijven voor de
verschillende oefeningen. Als de Comp. Ct. niet oppast ontaardt de
oefening in eene in het seinen en verzetten van schijven, daar, wil men
krampachtig aan de in die gegeven volgorde vasthouden, door de
voortdurende wisseling van personeel, ieder schutter haast een andere
oefening moet schieten.
Nogmaalséén schijf (n. 1. die met ovale ringen) met - in verband
met den afstand kop- borst- of rompschijf als mi&doel en bij uitzon
dering en voor afwisseling en opleiding van vuurleiders individueele
en gezamenlijke oefeningen, dunkt mij de beste oplossing.
Een ander bezwaar heb ik tegen het in rekening brengen van den factor
tijd. Thans is de uiterste grens voor den tijd voor 5 patronen vastgesteld
of de schutter het in 10 sec. of in 29 sec. levert, 35 oef. 1 8) maakt
geen verschil Dit is m. i. niet juist. Waarom niet een man meteen
halve secunde slinger achter den schutter opgesteld, die, zoodra de schutter
den aanslag begint, deze laat slingeren tot het vallen van het schot (of het
beëindigen van de herlading).
De invloed van den factor tijd kan men regelen door de cijferwaartle
der ringen op de schijf, daar de trefferwaarde dan uit het product van
tijd en ringwaarde bestaat.
Wil men evenals thans 5 schoten achter elkaar (dus zonder aanwijzing
er tusschen, maar volstrekt niet als het vroegere snelvuur) laten afgeven
dan telt men de verkregen tijden der 5 schoten samen en vermenig
vuldigt die met de totaal verkregen ringwaarden.
Voorbeeld: Men neme eerst de Ilollandsche schijf, de kleinste ovaal telt
als een enz. tot buiten de ring 9. (Ie misschot buiten de schijf' 9, 2e
misschot 2X9 enz. om te voorkomen, dat een schutter, die in 5 seconden
5 misschoten doet, toch nog een goed trefferproduct krijgt).
A. schiet b. v. daarop in 3 seconden een 2; product 6.
i> „3;„ =6.
if men later om te komen tot het streven naar een juistsnellen
aanslag den invloed van den factor tijd verhoogen dan wordt de kleinste
ring 10, en opvolgend 11, 12 enz. tot 19.
1) Uit de circulaire van den chef der Infanterie dd 23-12-'09 No 8540 krijgt men
eerder den indruk, dat tot nu te veel op snelheid gelet werd, van daar het oremiesehcma
Red.
