237 -
Het standbeeld dat men in de plaats zelve voor den Generaal
Lamoricière heeft opgericht is dan ook wel verdiend. Op het voet
stuk zijn vereeuwigd de woorden die hij den dag vóór de inname
sprak: „Mon général, demain a 10 heures nous serons entrés
dans la ville ou nous serons morts," (ik schrijf uit het hoofd
de uitdrukking neer, voor de volkomen juistheid wordt dus
niet ingestaan.)
Nog enkele korte aanteekeningen op civiel gebied, misschien
dat zij enkele lezers interesseeren.
In verband met de suikerrietbranden op Java, informeerde
ik naar de bestrijding van de boschbranden in Kabylie, hopende
eenige voor ons nuttige wenken te kunnen krijgen.
Het resultaat was slechts matig. De remedie in Kabylie was
namelijk te eenvoudig. Daar de boschbranden voornamelijk
plaats hadden in den zomer, een tijd dat alle ambtenaren in
Algerië zoowel civiele als militaire, voor een paar maanden met
verlof naar Frankrijk gaan, heeft men de draconische maatregel
(deze uitdrukking is van mijn zegsman) genomen om de amb
tenaren in de boschstreken het verlof in dien tijd te weigeren
Gevolg: verscherpt toezicht en vermindering van branden. Toch
zijn er ook nog and_re maatregelen genomen. Ieder nabij een
busch gelegen dorp geeft een wacht op een hoog punt vanwaar
het bosch goed te zien is; deze menschen hebben in opdracht
bij het eerste brandverschijnsel het dorp te alarmeeren, de brand
wordt dan in den aanvang gebluscht.
Bij boschbranden worden de schuldigen opgespoord en zwaar
gestraft, bij niet vinden van schuldigen worden aan het (de)
naastbij gelegen dorp (dorpen) collectieve boete (boeten) opgelegd.
De inning van die boeten gaat zonder eenig bezwaar, zij wor
den met de belasting door het dorpshoofd geind en opgebracht.
Sequestratie van grond heeft in dergelijke gevallen niet meer
plaats, de G. G. heeft wel het recht van séquestre, maar past
het slechts toe in uiterste gevallen bij opstand of dergelijke.
Het Fransche gouvernement heeft vroeger te veel geseques-
treerd en eigenaardig is het dat nu de vroegere eigenaars van de
tegenwoordige opwonenden, allen Fransche colons, hun grond
terugkoopen.
De énorme vermindering van de bosschen in Algerië is echter
