20
Uit het bovenstaande moge voldoende gebleken zijn, dat een
ongestoord verkeer langs de verbindingen eene levensquaestie
voor een te velde staand leger is, maar ook, welke groote voor-
deelen de strategische verdediger behaalt, wanneer hij den aan
valler er toe brengt, steeds meer en meer troepen tot beveiliging
der verbindingen af te zonderen. Het verschil in sterkte tus-
schen beide partijen kan daardoor zoodanig ten gunste van den
verdediger gewijzigd worden, dat deze ten slotte groote kans
op eene hem voordeelige beslissing krijgt.
De strategische verdediger moet er dus op uit zijn 's vijands
verbindingen krachtig te verontrusten en hij zal allicht in de
verleiding komen daarvoor vele afdeelingen van zijn eigenlijke
leger aan te wijzen. Het zou al heel onverstandig zijn, indien
hij dit als regel deed. Wat de verdediger bestemt voor aan
slagen op de verbindingen van den aanvaller, voor beschieting
van zijne marschcolonnes, enz., die veelgeroemde „harceleer-
compagnieën" of brigades maréchaussée, toegerust met auto
matische geweren, en al dergelijke fraaiigheden meer, hij ziet
ze voorloopig niet, misschien wel nooit, terug. Al die strijd
krachten zijn evenmin beschikbaar voor de hoofdoperatiën als
de afdeelingen, door den aanvaller tot dekking van zijne ver
bindingen afgezonderd; het verschil in sterkte blijft ten nadeele
van den verdediger bestaan en is deze eenmaal verslagen, dan
helpt het weinig of niets, of een zijner detachementen op de
verbindingen der tegenpartij succes heeft
De verdediger houde dus zijne strijdkrachten bijéén, doch
gebruike voor verontrusting van 's vijands verbindingen, dus
voor den kleinen oorlog in diens rug, zulke elementen, die wegens
verschillende redenen bij het eigenlijke leger minder op hunne
plaats, doch voor oorlogshandelingen, als de hier bedoelde, bruik
baar zijn. En men kan alleen dan van succes spreken, als
1) Uen 30sten Sept. 1745 maakten Van der Trenk's Pandoeren zich meester van de
tent en het zilveren tafelservies van Koning Frederik den Grooten (medegedeeld in VIII,
blz. 302, noot 1), maar op deazelfden dag versloeg deze het Oostenrijksche Leger bij
Soor, waardoor de veldtocht ten zijnen gunste beslist was. Wel was hij tent en tafel
servies kwijtgeraakt, maar Keizerin Maria Theresia was Silezië kwijt en voorloopig voor
goed.
