384
voor het Indische geschut, waar het schild in verband met de
geringe spoorbreedte toch reeds minder breedte heeft en dus
minder dekking geeft, uit den aard der zaak van nog grooter
gewicht dan bij veldstukken met groote spoorbreedte.
Ten einde met opgezeten manschappen in draf de rijrem te
kunnen bedienen, zijn aszitplaatsen aangebracht. Omdat beves
tiging tegen het schild uit een oogpunt van soliditeit geene
aanbeveling verdient, zijn verschillende, reeds genoemde, voor
zieningen getroffen om bij de geringe spoorbreedte zooveel
mogelijk ruimte te winnen om gelijke reden zijn de handvatten
voor de opgezeten manschappen zoo dicht mogelijk nabij het
kanon aangebracht.
Aangezien bij de in 1902 en 1903 in Indië gehouden proeven
gebleken is, dat het over eenigen afstand met handen verplaatsen
van het afgelegde stuk, moeilijkheden ondervond o. a. doordat
de handvatten niet goed geplaatst waren en er niet voldoende
gelegenheid bestond om de manschappen hunne krachten op
de voordeeligste wijze te doen aanbrengen, is bij het nieuwe
veldstuk de juiste plaats der handvatten nauwkeurig vastgesteld,
terwijl op verschillende plaatsen gelegenheid zal bestaan om
ophoudreepen en trektouwen in te haken.
Een ander bezwaar bij het met handen verplaatsen is het
groote gewicht van het afgelegde stuk, waardoor de staartdruk
in de hand als regel groot wordt. Voor het Indische stuk is
de eisch gesteld, dat deze niet meer dan 50 K. G. mag bedragen,
terwijl verder de richtboom tweearmig zal zijn ten einde dien
staartdruk gemakkelijker te doen dragen. Ter weerszijden van
het staarteinde komt nu een boom, zoodat een der bedienings
manschappen bij het verplaatsen van het stuk over eenigen
afstand, tusschen de boomen kan treden als bij een kruiwagen,
terwijl hij daarbij zoo noodig met een helpzeel den druk op de
schouders kan overbrengen.
De remschop.
Zooals bij de beschrijving van het affuitlijf is medegedeeld,
is de remschop vast aan de opklapbare affuitstaart verbonden,
hetwelk geen nadeelen meebrengt. Immers, bestond het affuit-
