IN M EM OR! AM.
\z. E. De Ihuitenant-Generaal P. C. Dan der Willigen,
In den morgen van den lBden Juni overleed de Commandant
van het Leger, de Luitenant Generaal P. C. van dei Willigen,
na een zeer kortstondige ziekte.
Bijna zonder waarschuwing werd hij weggerukt van het
hooge commando, dat hij met zooveel illusies, lust en ijver nog
niet eens een vol jaar geleden op zich genomen had.
In 1859 geboren, bereikte de overledene op een-en-twintigja
rigen leeftijd den officiersrang.
Na een vlugge, soms zelfs zeer vlugge promotie werd hij 28
November 1908 tot generaal-majoor benoemd, en den Bden Juli
van het vorige jaar geroepen de gewichtige taak van legercom
mandant op zich te nemen.
Als luitenant bezocht hij de hoogere krijgsschool, alwaar hij
later gedurende vijt jaar als leeraar optrad. Een groot gedeelte
van zijn militaire loopbaan bracht hij bij den Generalen Staf
door. In de hoedanigheid van stafofficier maakte hij een poli-
tieken tocht dwars door Borneo, van Nanga Pinoeh aan de
Boven-Kapoeas naar Bandjarmasin, terwijl hij, alvorens als
souschef van den Generalen Staf op te treden, gedurende een
jaar op Atjeh een bataljon commandeerde.
Kort vóór het uitbreken van den Russisch Japanschen ooi log
werd de luitenant kolonel van der Willigen in commissie naar
Japan gezonden om de manoeuvres aldaar bij te wonen.
Naarmate de generaal van der Willigen hooger in rang steeg,
traden zijne bijzondere eigenschappen meer op den voorgrond.
Eischte de politieke toestand in onze koloniën tot voor be
trekkelijk korten tijd zooveel krachtsinspanning van het leger,
