- 573
verkenning, die bij een manoeuvre tus9chen Meester-Cornelis en
Kebajoran werd uitgevoerd door een afdeeling bestaande uit
cavalerie en militaire wielrijders, ontstak een officier van het rui-
terwapen zoodanig in woede over de, zooals hij meende, misken
ning van de diensten van zijn wapen door den commandant der
mil. wielrijders die, als oudste, commandant dier verkennings
patrouille was, dat hij aan laatstgenoemden vroeg om te mogen
teruggaan, d.aar hij toch blijkbaar geen diensten kon presteeren
en zijn wapen bij de eigenlijke verkenning zijns inziens werd
achtergesteld bij de wielrijders. Tot zulke dwaze dingen kan
men komen bij het niet toepassen der tactische regels.
De door mij reeds genoemde Majoor Gérard zegt o. a. naar
aanleiding van den militairen wielrijder als infanterist in de in
leiding van zijn „Consequences tactiques de la création de l'In-
fanterie Cycliste" het volgende: „a travers champs, a-t-on dit,
Tinfanterie cycliste n'est que de Tinfanterie ordinaire.
Mais c'est la justement sa plus grande qualité: Etre de Tin
fanterie sans impedimenta de chevaux, de voitures ou de machi
nes derrière elle; infanterie pouvant passer partout, utilisant
le terrain, se faufilant le long des haies, dans les ravins, péné-
trant sous bois; infanterie enfin aussi libre de ses mouvemen ts
et de sa manoeuvre que n'importe quelle autre".
Op een andere plaats zegt dezelfde schrijver, waar hij eene
vergelijking tusschen cavalerie en militaire wielrijders bespreekt
„Nous ne pouvons pas nous comparer les uns aux autres.
Notre force, a nous autres fantasins cyclistes, réside dans le feu
et la vitesse; la leur (la cavalerie) est tout-entière dans la mo-
bilité et le choc. Notre arme c'est notre fusil et non notre
monture; la leur est au contraire leur monture et non leur
carabine.
Chaque fois done, que nous associérons nos qualités spéciales,
nous ferons de grandes choses,
Ik zal het bij deze aanhalingen laten; ze geven duidelijk ge
noeg aan, hoe Gérard, de onvermoeide strijder voor de invoe
ring van den wielrijder in het Fransche leger, denkt over zijn
wapen.
Maar niet alleen in Frankrijk beschouwt men den militairen
wielrijder als een bereden infanterist; ook in het standaardwerk
