604 -
de ontploffing ervan niet verzekerd is en het projectiel slechts weinig spring-
stukken levert, waarvan de snelheid en dus de uitwerking gering is. Zijn
granaten daarentegen, bestaande uit een licht omhulsel en alleen werkende
door de kracht van de ontploffing van het springmiddel, werkten met
een slagkwikpatroon en een stuk Bikford vuurkoord, ongeveer 30 cM.
lang, dat voor het werpen op de een of andere wijze aangestoken werd.
Hij beschrijft de werking van de granaten als volgt.
„Men bezigde de granaten om de stormaanvallen af te slaan,
wanneer de vijand op 40 a 50 pas gekomen was, dan wel om de
aanvallers te verdrijven uit een stuk loopgraaf, waarin zij zich na
of tijdens een aanval hadden vastgezet. Ook werden ze bij uitvallen
gebruikt om de werken van den vijand te vernielen.
„Daarin werden de granaten door niets overtroffen. Een enkele
granaat vallende in een groep aanvallers stelde minstens 5 of6 man
buiten gevecht. Onze soldaten hadden zulk een vertrouwen in de
handgranaten, dat zij niet rustig in de loopgraven konden slapen,
wanneer zij niet een voldoend getal bij de hand hadden.
„In het vuur van de actie lieten velen hun geweer eenvoudig in
den steek om granaten te gooien. In elke compagnie had men
voor dezen dienst specialiteiten; dat waren de dappersten en de
flinksten. Aan die „grenadiers" komt de eer toe van het succes
bij iederen uitval en het verjagen der Japanners uit hunne loop
graven.
„Met een zak vol handgranaten gingen drie .grenadiers" erop
uit om een halve vijandelijke compagnie uit een loopgraaf te ver
jagen. De aanvoerder gin? het eerst de loopgraaf binnen met een
projectiel in de hand. Gekomen bij de travers het dichtst bij de
Japanners, stak hij de lont aan en wierp de granaat over de travers,
terwijl hij haar onmiddellijk door een of twee andere deed volgen.
Zoodra de ontploffingen weerklonken hadden, wierpen de, de grena
diers volgende met geweren bewapende soldaten, zich in de loop
graaf, maakten de gewonde Japanners af en bezetten het veroverde
gedeelte. Dan werd op dezelfde wijze een volgend gedeelte onder
handen genomen.
„Wanneer de Japanners verjaagd moesten worden uit een loop
graaf', die te dicht bij lag, dan rukten een tien- tot vijftiental gre
nadiers gedurende den nacht uit, slopen tot in de onmiddellijke na
bijheid van de sappe en wierpen er 20 tot 30 granaten in. Na
afloop van die bewerking was er geen levende Japanner meer in
de loopgraaf te bekennenze waren allen gevlucht en de sappe
bleef in onze handen tot het aanbreken vau den dag en soms zelfs
no? 2 of 3 dagen lang
„Men kan met zekerheid zeggen, dat, zonder de handgranaten,
de plaats (Port-Arthur) het nooit tot Januari 1905 uitgehouden
zou hebben."
De schrijver heeft zelf 63500 granaten doen vervaardigen, en daar hij
niet de eenige was, die ze produceerde, schat hij. dat de Russen er geduren
de het beleg minstens 100,000 gebruikt hebben en dat van de voor Port-
Arthur buiten gevecht gestelde Japanners minstens een vierde getroffen
