603
Rusland.
ieder infanterieregiment en elk zelfstandig bataljon voorloopig met
een, later met meerdere zoeklichten van 35 cM
iedere artilleriebrigade en iedere cavaleriedivisie met een zoeklicht
van 75 cM., dat als een stuk geschut meegevoerd moet worden.
Bovendien heeft het Komitee de gezichtspunten voor de organisatie
van zoeklichtafdeelingen opgesteld en zal het zich binnen kort met een
ontwerp voorschrift voor het tactisch gebruik der zoekliciten bezighouden.
Kriegstechn. Zeitschr. '104 H.
Bet Gebruik uan Bandgranaten bij het beleg nan Port Arthur.
Aan het „Journal des Sciences Militaires" ontleenen wij een en ander
omtrent het gebruik van handgranaten bij het beleg van Port-Arthur
(overgenomen uit het tijdschrift „Ofizierskaia Jizn" eu geschreven door
een met de vervaardiging van die strijdmiddelen belasten officier).
Reeds bij den aanvang van het beleg was men tot het gebruik van
handgranaten overgegaan, waartoe men oude ronde granaten gevuld met
zwart kruit bezigde, leege hulzen van geschutpatronen, bussen van granaat
kartetsen gevuld met springpatronen van piroxiline, of zelfs enkele pakjes
van die springstof voorzien van een slagkwikpatroon en een stuk Bikford
vuurkoord, dat met de hand ontstoken werd, dan wel met behulp van
eenvoudige tchokbuizen van verschillend model.
Daar in October de voorraad van die springstof reeds sterk verminderd
was, moest men omzien naar andere. Men bezigde toen een stof ge
naamd Samson, waarvan groote hoeveelheden ter plaatse aanwezig waren
met het oog op den mijnbouw. Aangezien zink en plaatijzer schaarsch
waren bezigde men bij voorkeur reeds gebruikte hulzen van 4,7 en 5,7
c M. Deze lichte hulzen met hun lange gedaante leenden zich tot een
regelmatigen baan op voorwaarde, dat ze aan een einde verzwaard
werden. Bovendien maaktm ze de vervaardiging mogelijk van een groote
hoeveelheid per dag, hetgeen van het meeste belang was, daar het ver
bruik per dag zeer groot bleek.
Schrijver was aangewezen het West- en een gedeelte van het Noord
front van handgranaten te voorzien, waartoe hij een werkplaats inrichtte
aan den voet van den Witten-Wolfsheuvel, waar hij ten slotte werkte
met een vast personeel van 180 man. Dagelijks werd hier gewerkt van
7 uur v.m. tot 12 u. en van 2 uur n.m. tot 9 uur 's avonds.
Op die wijze kon men gemiddeld 2000 granaten per dag afleveren,
wanneer men leege hulzen gebruikte, en 1500, wanneer men bussen van
blik of plaatijzer vervaardigen moest. Echter overtrof de vraag geduren
de de periodes van hevigen strijd deze cijfers aanmerkelijk, en er waren
dagen, waarop men tot 10.000 granaten in 24 uren afgaf In die ge
vallen moest men, hoewel er een aanzienlijke reserve was, dag en nacht
onafgebroken doorwerken.
De directeur van dit laboratorium beschouwt de door hem samengestelde
granaten als verre verkieslijk boven de oude van gietijzer vervaardigd.
Deze laatste toch zijn zwaar, moeilijk te vervoeren en te werpen, terwijl