603 Rusland. ieder infanterieregiment en elk zelfstandig bataljon voorloopig met een, later met meerdere zoeklichten van 35 cM iedere artilleriebrigade en iedere cavaleriedivisie met een zoeklicht van 75 cM., dat als een stuk geschut meegevoerd moet worden. Bovendien heeft het Komitee de gezichtspunten voor de organisatie van zoeklichtafdeelingen opgesteld en zal het zich binnen kort met een ontwerp voorschrift voor het tactisch gebruik der zoekliciten bezighouden. Kriegstechn. Zeitschr. '104 H. Bet Gebruik uan Bandgranaten bij het beleg nan Port Arthur. Aan het „Journal des Sciences Militaires" ontleenen wij een en ander omtrent het gebruik van handgranaten bij het beleg van Port-Arthur (overgenomen uit het tijdschrift „Ofizierskaia Jizn" eu geschreven door een met de vervaardiging van die strijdmiddelen belasten officier). Reeds bij den aanvang van het beleg was men tot het gebruik van handgranaten overgegaan, waartoe men oude ronde granaten gevuld met zwart kruit bezigde, leege hulzen van geschutpatronen, bussen van granaat kartetsen gevuld met springpatronen van piroxiline, of zelfs enkele pakjes van die springstof voorzien van een slagkwikpatroon en een stuk Bikford vuurkoord, dat met de hand ontstoken werd, dan wel met behulp van eenvoudige tchokbuizen van verschillend model. Daar in October de voorraad van die springstof reeds sterk verminderd was, moest men omzien naar andere. Men bezigde toen een stof ge naamd Samson, waarvan groote hoeveelheden ter plaatse aanwezig waren met het oog op den mijnbouw. Aangezien zink en plaatijzer schaarsch waren bezigde men bij voorkeur reeds gebruikte hulzen van 4,7 en 5,7 c M. Deze lichte hulzen met hun lange gedaante leenden zich tot een regelmatigen baan op voorwaarde, dat ze aan een einde verzwaard werden. Bovendien maaktm ze de vervaardiging mogelijk van een groote hoeveelheid per dag, hetgeen van het meeste belang was, daar het ver bruik per dag zeer groot bleek. Schrijver was aangewezen het West- en een gedeelte van het Noord front van handgranaten te voorzien, waartoe hij een werkplaats inrichtte aan den voet van den Witten-Wolfsheuvel, waar hij ten slotte werkte met een vast personeel van 180 man. Dagelijks werd hier gewerkt van 7 uur v.m. tot 12 u. en van 2 uur n.m. tot 9 uur 's avonds. Op die wijze kon men gemiddeld 2000 granaten per dag afleveren, wanneer men leege hulzen gebruikte, en 1500, wanneer men bussen van blik of plaatijzer vervaardigen moest. Echter overtrof de vraag geduren de de periodes van hevigen strijd deze cijfers aanmerkelijk, en er waren dagen, waarop men tot 10.000 granaten in 24 uren afgaf In die ge vallen moest men, hoewel er een aanzienlijke reserve was, dag en nacht onafgebroken doorwerken. De directeur van dit laboratorium beschouwt de door hem samengestelde granaten als verre verkieslijk boven de oude van gietijzer vervaardigd. Deze laatste toch zijn zwaar, moeilijk te vervoeren en te werpen, terwijl

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1910 | | pagina 623