INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 103 dat in dat vrijwilligers-leger ruimschoots tijd en gelegenheid bestaat om de gebruikers duor doelmatige oefening volkomen met het nieuwe wapen vertrouwd te maken. Ook acht het legerbestuur het parabel lum-pistool voor de gebruikers minder gevaarlijk dan de revolver, omdat, dank zij de aan het zelflaadpistool aangebrachte veiligheidsin- richtirigendit wapen niet evenals de revolver alléén reeds door een onwillekeurigen druk op den trekker kan afgaan. Waar aldus de Indische legerautoriteiten, met volkomen kennis van zaken oordeelende, op de vervanging van de revolver door het para bellum-pistool aandringen, zou het naar de meening van den onder- geteekende, ten zeerste te betreuren zijn wanneer deze reeds lang gewenscbte verbetering in de bewapening aan het Indische leger werd onthouden. Hierbij dient in aanmerking te worden genomen, dat van de vele voordeelen dezer hedendaagsche vuistvuurwapenen boven de revolver, vooral het snellere herladen, met het oog op het meestal zeer kort stondig handgemeen, zooals dat in de Indische gevechten veelvuldig voorkomt, het zelfvertrouwen in den strijd niet onbelangrijk verhoogt. Moeten toch bij een revolver, na een zestal schoten, de hulzen één voor één worden verwijderd, en, bij het herladen, patroon voor patroon worden ingebracht, bij het parabellum-pistool, waarbij do hulzen automatisch worden uitgeworpen, kan het wapen na het afvuren van 8 patronen met één beweging worden herladen. Bekend mag het dan ook heeten, dat in de Indische gevechten het herladen van een revolver tijdens het gevecht niet of althans zelden mogelijk is. De eisch om aan de Indische militairen een wapen te geven waar in zij grooter vertrouwen stellen dan in de revolver, dringt zich te meer op den voorgrond waar het hier bepaaldelijk een wapen voor lijfsverdediging betreft, maar ook dit nog daargelaten, is het plicht te voorkomen, dat onze met revolvers uitgeruste strijders, hetzij in den Indischen oorlog, hetzij bij de verdediging van onze overzeesche bezittingen tegen vreemd geweld, tegenover een beter bewapenden tegenstander zouden komen te staan. Onder de op den inlandschen vijand buitgemaakte vuistvuurwapens worden thans reeds zelflaad- pistolen aangetroffen en meer bekend zal het wel zijn, dat bij de meeste van de op moderne wijze bewapende Staten deze wapenen reeds zijn ingevoerd. De ondergeteekeuae vertrouwt, dat na de bovenstaande uiteenzetting, het door hem ingenomen standpunt in zake de aanschaffing van pa rabellum-pistolen niet langer bevreemding zal wekken en dat door de mededeeling van de conclusies uit het Indische verslag van de be proeving der parabellum.pistolen de bezwaren tegen de invoering van dat wapen bij het Indische leger zullen zijn weggenomen. Overlegging van ambtelijke rapporten acht de ondergeteekende in het algemeen op de meermalen aangegeven gronden niet gewenscht en hij heeft daar om gemeend zich ook thans daarvan te moeten onthouden. Dat het onbillijk zou zijn van de officieren te eischen, dat zij deze pis tolen uit eigen middelen betalen, kan de ondergeteekende niet inzien. De officieren zijn verplicht hun eigen kleeding, uitrusting en bewape ning aan te schaffen. Die verplichting brengt echter niet mede, dat

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 115