waren dan ook, dat het verkennende eskadron op een gegeven
oogenblik terug moest, nagerend tot bijna in de stelling. De
Afdeeling Cavalerie-mitrailleurs, in alle opzichten handig en
vlug, kreeg een plaatsje bij de Art. in de colonne. Gegeven de
taak van snel en plotseling optreden, breken van weerstanden
op accessen, bij de verkenning bijv. tegenover afgezeten ruiters
of van wielrijders, kunnen ze rn. i. niet dicht genoeg vooraan
zijn, ja moeten ze in sommige gevallen aan het voorhoede
eskadron worden meegegeven. In tegenstelling daarmede hoor
den we een vreemde uitspraak, nl. dat de mitrailleurs
desnoods achter in de colonne moesten plaats nemen. Gelegen
heid tot debat was er natuurlijk niet, anders zou gebleken
zijn, dat niet iedereen het met deze stelling eens was.
De mitrailleur-afdeeling heeft meestal een verdedigende taak
gehad, daarbij kwam het min of meer bewegelijke karakter
niet ten volle uit. Bij het gevecht te voet worden de mitrail
leurs uit de wagens gelicht en in de vuurlinie gedragen,
waar het open terrein een gedekt oprijden uitsluit. Dit werd
eenmaal gedemonstreerd.
De wielrijders hebben veel initiatief moeten toonen. Nuis't
geen gemakkelijk probleem te moeten werken met afdeelingen
die aan harde wegen gebonden zijn en andere, die zeer bewe
gelijk zijn en alle terreinen kunnen nemen (in die landstreek).
Worden aan de wielrijders niet eenige ruiters toegevoegd
om althans die berichten over te brengen, die met het rijwiel
niet dan langs een grooten omweg zijn te bezorgen, dan is
van verband geen sprake en hangen die afdeelingen vrijwel
in de lucht, geheel aan hun zelf overgelaten. Deze manoeu
vres waren èn door het terrein èn door den regenval als
het ware aangewezen op een zeker stukje heide. Geheel
anders was dit bij de Engelsche manoeuvres op „the Salis
bury Plains" waar alle terrein beschikbaar was voor de troepen.
Hun manoeuvrekaart vertoonde slechts enkele bijzonder
gekleurde plekjes, welke verboden terreinen aanduidden en zoo
was er daar geen sprake van in het marschbevel al zekere
aanduidingen te kunnen geven voor mogelijke gevechten.
Bij toevoeging van wielrijders en in eene mate als hier het
geval was, 2 compagnieën op 2 regimenten, moet de algemeene
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
3
