Bos uertoonen zich onze Durende
batterijen aan den uijand
Reeds lang had ik mij deze vraag gesteld, doch het was
eerst tijdens de Siat te Soemedang in het jaar 1909 dat ik
in de gelegenheid kwam daarop een, zij het ook niet afdoend,
antwoord te vinden.
Zoodra het detachement, waarvan ik destijds commandant
was, niet meer bij de Siat was ingedeeld, werd elke gelegen
heid te baat genomen om door het detachement peiloefenin-
gen te doen houden op onze eigen vurende batterijen.
Het doel dat ik daarmede wenschte te bereiken was drie
ledig
le. Den troep te oefenen in den peil-(en sein-) dienst, daar
bij gebruik makende van de beste gelegenheid, die zich in den
loop van een oefeningsjaar kan voordoen.
2e. Een oordeel te krijgen over de zichtbaarheid der bat
terijen, waarvan ik de stellingen grootendeels zelf had voorbereid.
3e. Een oordeel te krijgen over de wijze, waarop onze vu
rende batterijen zich in 't algemeen aan den vijand voordoen.
Ad. le. Het nut van deze geheel practische oefening is
niet te overschatten. Ik acht het zoo groot, dat zij m.i. bij
de Siat nimmer achterwege mag blijven, temeer waar op de
vuurdagen juist betrekkelijk weinig peilpersoneel noodig is.
Dat men tot nog toe immer deze gelegenheid om op geheel
natuurlijk opgestelde en vurende batterijen te peilen heeft la
ten voorbijgaan, is mij een raadsel.
Er werd gebruik gemaakt van vaste posten en patrouilles.
De posten werden geplaatst op toppen, die daartoe door den
vijand zeker ook zouden zijn gebruikt. Opstelling in de onvei
lige strook zou niet eens gewenscht zijn geweest. Ook de pa
trouilles mochten zich alleen daar ophouden, waar dit tac
tisch geheel mogelijk was. Vermelding dient, dat een enkele bat
terij niet daar stond, waar zij in oorlogstijd zou hebben gestaan.
(1) Er zal slechts sprake zijn van rookzwak kruit.
