de kosten van een eigen schietschool niet geheel kan bedrui
pen, daar beslist niet tegen verzetten.
Wanneer de nood eens aan den man komt, wanneer de
Koloniën eens in een strijd worden gewikkeld met een buiten-
landschen vijand, wie moeten dan de kastanjes uit het vuur
halen? De koloniale troepen, niet waar? Welnu, maakt dan
die troepen ten volle voor hun taak berekend en spaart
daarvoor geèn gelden. Het is gewoonlijk de zuinigheid, die
de wijsheid bedriegt, en hoe zal Holland in nood zitten als
zij eenmaal de kurk, waarop zij vrijwel geheel en al drijft,
eens zou moeten missen. Dan is het kalf verdronken en helpt
het dempen van den put niet meer, trouwens dat zou ook
niet meer kunnen uit gebrek aan een put.
De lezer duide mij deze uitweiding over de schietvaardig
heid, waarover door den Heer G. zoo goed als niets wordt
gezegd, doch die mijns inziens van het allergrootste belang
is, niet ten kwade. Wat heeft men aan een nog zoo goed
ballistisch wapen, wanneer het gebruik daarvan zoo goed als
niet gekend wordt. Ik zou haast zeggen, dat het tot in het
uiterste uitbuiten van een minder hoogstaand geweer nog
wel zoo goed is.
Doch gaan wij thans verder.
Op blz. 942 zegt schrijver: „In den Fransch-Duitschen
oorlog behaalde het betere Duitsche geschut in het artillerie
duel de overwinning, waarna het betere Fransche geweer niet
tot zijn recht kon komen en de Duitsche overmacht ten slotte
den doorslag gaf."
De reden, waarom het Fransche geweer niet tot zijn recht
kwam, lag hem meer in het feit, dat het zoo pas was inge
voerd, de man er zoo goed als niet mede geoefend was en
hij het zoo hoog noodige vertrouwen op zijn vuurwapen der
halve ten eenenmale miste, terwijl de Duitsche Zündnadel,
ondanks zijn minder groote ballistische vermogens, reeds eeni-
ge jaien in gebruik was geweest, ook in den strijd, en de
manschappen dus wisten wat zij er aan hadden en hoe zij
het konden benutten. Hier zien wij dan ook een practisch
bewijs voor de waarheid mijner in het slot van de voorgaan
de alinea geuite bewering.
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
159
