„kunnen doen gevoelen. (Volgens de theorie van Dr. Habart.)
„Waar de rotatiesnelheid bij eenig projectiel in veel geringer
„mate afneemt dan de snelheid van het projectiel zelf, zal
„derhalve op de grootere afstanden door die kopafplatting
„de kans ook grooter zijn, dat de invloed dier rotatie meer
„gemerkt zal worden."
Met geen enkel woord spreek ik hier over meer gestrekte
banen, trouwens daar had ik ook het oog niet op. Mijn pro
jectiel was bestemd voor den strijd tegen den I. V. en daar
bij zegt het gezond verstand reeds, dat wij zulke groote
rasante banen niet noodig hebben, aangezien het vuur daartegen
niet op zulke groote afstanden geopend wordt en het meer
den strijd van zeer nabij geldt.
Toch komt het mij niet zoo heel onwaarschijnlijk voor
dat, gelet op den kopgolf, welke zich bij snelheden boven
de 500 M. voordoet, juist deze door zijn vorm een afvloeiing
van lucht wel degelijk ten gevolge heeft, waarbij wij dan
het voor den kop gevormde luchtkussen moeten beschouwen als
een deel van het projectiel zelf, als een verlengstuk van samen
geperste lucht voor den kop, dat den nadeeligen platten kop-
vorm zoude kunnen elimineeren bij zijn voortgang door de lucht.
Doch gelijk ik reeds vroeger zeide, waar bij al dergelijke
zaken, zooals de behandelde, theoretische beschouwingen al
leen niet voldoende zijn, vaak aanleiding geven tot verwach
tingen, welke in de practijk in het geheel niet beantwoord
worden en bovendien door het over het hoofd zien van ver
schillende factoren foutief kunnen zijn, lijkt het mij hoogst wen-
schelijk toe langs den weg der practische proefneming te
trachten het gewenschte resultaat te bereiken.
Zeer terecht eischt schrijver van ons leger een groote be
wegelijkheid voornamelijk van de Infanterie en wil hij die
verkrijgen door haar te oefenen in snelle en langdurige
marschen door en over afwisselende terreinen, waarbij haar
bewapening haar hierin niet moet belemmeren.
Het gevolg hiervan is dus, dat het mede te voeren doode
gewicht zooveel mogelijk moet worden verminderd. Laat
ons nu zien in hoever schrijver aan dezen eisch tracht tege
moet te komen.
INDSICH MILITAIR TIJDSCHRIFT
169
