Eerstens stelt hij verschillende middelen ter verlichting van
het geweer voor, waardoor het een gewicht zou verkrijgen van
slechts 2 HG. meer dan het verkorte geweer, waardoor het bij
het schieten beter in de hand zal liggen en zelfs niet zoo top
zwaar zal zijn als een verkort geweer met opgeplante bajonet.
Gesteld dat hierdoor een gewichtsvermindering van 1 K.G.
verkregen wordt, dat zeker niet te gering geschat zal zijn.
Schrijver wenscht instede van 100 patronen er 150 mede
te voeren. Nu wegen 100 oude kogels met bijbehoorende
buskruitlading 100 maal 12,55 gr.— 1255 gram, terwijl als
wij voor den nieuwen kogel een gewicht van 8 gr. nemen
en met het oog op een grootere Vo een buskruitlading van
3 gr., dan wegen 150 nieuwe kogels met de benoodigde bus
kruitlading 1650 gram, dus reeds 400 gram meer, waarbij
dan nog niet eens in rekening zijn genomen de gewichtsver
meerdering aan hulzen en houders, wat toch zonder overdrijving
ook wel een bedrag van een 400 gram zal uitmaken. Aan
munitie alleen hebben we dan al een meerder bedrag van
800 gr. Door de munitie alleen wordt dus dat vervallen be
drag weer bijna aangevuld.
Verder wenscht schrijver de „onpractische, lompe tasschen"
te vervangen door „platte taschjes of zakjes, elk voor 2
houders, van voren aan gordel en draagriemen bevestigd."
Tot het geven van een zeer martiaal uiterlijk aan den man
zullen deze twaalf op borst en buik hangende zakjes of taschjes,
die met het oog op het verliezen der houders toch zeker
wel met een knoop dan wel drukknop gesloten zullen moeten
worden, zeer veel bijdragen, doch of deze wijziging nu wel
zoo heel practisch is meen ik te mogen betwijfelen. Telkens
toch als een nieuwe houder is uitgenomen, moet zulk een
zakje worden dichtgemaakt, wat in liggende houding naar
mijne bescheiden meening niet zoo heel gemakkelijk zal gaan.
Daarbij doet zich de vraag voor, waar die zakjes van ge
maakt moeten worden. Zijn ze van leder vervaardigd, dan
zal het gewicht dier 12 taschjes beslist grooter zijn dan dat
van de thans gebruikt wordende drie tasschen, wat dus met
het oog op de géwichtsvermindering niet aanbevelenswaardig
zal wezen. Maakt men ze aan den anderen kant van een
170
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
