militaire daguerblijuen en caniines.
210
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
diensttijd als officier tot uitgangspunt, is het stelsel noodeloos
gecompliceerd en werkt het niet mede om de ongelijkheid in de
bevordering bij de verschillende wapens, door de wijze van
betaling wat minder onaangenaam voor de betrokkenen te maken.
Dit had kunnen geschieden door als grondslag der betaling te
nemen een stelsel van periodieke verhoogingen langs den geheelen
hierarchieken ladder met een vasten bijslag, verbonden aan eiken
hoogeren rang.
Ten slotte wenscht hij ook bij de bepaling van het pensioensbedrag
zoowel diensttijd als rang als maatstaf aangenomen te zien.
"Wij achten het toch verkeerd gezien het pensioenbedrag uitslui
tend te bepalen naar den laatstelijk bekleeden rang. Die fout zal
zich, wordt de voorgestelde betalingswijze aangenomen, nog scher
per accentueeren. Voor de bepaling van het pensioensbedrag be-
hooren zoowel diensttijd als rang tot grondslag te strekken.
Geen billijker middel daartoe dan de door ons gewenschte be
zoldigingsladder met vasteu rangsbijslag.
In de N. S. C. van 3L Januari klaagt Embe, dat de vele pogingen
in den laatsten tijd aangewend om deze inrichtingen te verbeteren
weinig of geen nut hebben gehad.
Wat kan gedaan worden om daarin verbetering te brengen P
O. i. het volgende
Het indisch leger kan men beschouwen als een maatschappij in
de burgermaatschappij die betrekkelijk onafhankelijk van elkaar
zijn. Weliswaar zijn de scherpe kanten eenigszins afgesleten, maar
toch blijft het verschil nog altijd groot. Geheel buiten hun wil wor
den militairen naar een of anderen uithoek van den archipel
gezonden, waar vóór dien tijd nimmer een Europeaan kwam. Het
is daar eentonig leven en bovendien is alles er peperduur. Een
burger zou een bizondere vergoeding ontvangen, waaraan men
evenwel voor den soldaat niet denkt; men laat hem kalm buiten
gewoon hooge prijzen betalen.
Dat is niet billijk.
De geheele inrichting van het leger is er op gebaseerd, zoowel
wat betreft betaling, voeding en uitrusting als gevorderde diensten,
dat de massa elkaar ondersteunt. Alleen wat aangaat particuliere
benoodigdheden, laat men den soldaat, onder welke omstandigheden
hij ook leeft, aau zijn lot over. Hierin kan alleen verandering
komen door aansluiting en gezamenlijk handelen
Om dit doel te bereiken stellen we ons de sociëteit in de toekomst
voor als volgt:
De thans bestaande of nog op te richten sociëteiten beschouwe men
als een coöperatieve vereeniging der militairen van een garnizoen,
waarvan de sociëteit niet het hoofddeel, doch slechts een heel gewoon
onderdeel vormt.
