INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 294 Bruggetrein. De nieuwe bruggetrein was de „clou" van de manoeuvres. Men had er naar gestreefd en is er ook in geslaagd een brug te con- strueeren, die zoo mobiel mogelijk is en toch instaat de zware artil lerie te dragen. De ingevoerde pontons zijn van ijzer en verdeelbaar, een soort kist al dan niet voorzien van een steven. Deze deelen kunnen met twee, drie of viertallen met behulp van moeren aan el kaar worden bevestigd, alnaar gelang van de vereischte breedte van het te leggen bruggedek. Eén afdeeling kan een brug van 70 M slaan. Zij wordt uitsluitend vervoerd op karren bespannen met één paard. .Naar men zegt, zouden alle divisiën ermee worden uitgerust. Telefoonmaterieel. Ook hier merkt men op mobiliteit, en een ware overvloed. Eerst het telefoonmaterieel van de divisie, vervoerd op 5 kleine karretjes a 1 paard, elke kar beladen met 12 rollen draad en zoo noodig de ransels van het personeel. In het geheel 30Km draad. Yervolge s de regimenten infanterie, en zelfs de bataljons hebben hun telefoonmaterieel. En bij iedere gelegenheid wordt de verbin ding met groote snelheid aangelegd. Tre inaf deelingen Het gerucht had geloopen, dat bij de manoeuvres een automobiel- trein zou worden beproefd. Dit gebeurde niet en zal voorloopig ook wel niet gebeuren. De treinen van het Japansche leger zijn zooals ze behooren te zijn in een land als het Japansche, waar zonder op de wegen terug te komen men voor oogen dient te houden, dat de menschelijke trekkracht nog concureert met de dierlijke, en wel we gens gebrek aan de laatste. Men heeft er een maximum van mobi liteit noodig. Daarom zijn de gevechts- en bagagetreinen slechts uit draagdieren samengesteld, en wel per bataljon 23 voor den G. T. en 38 voor den B. T. De divisietrein bestaat uit kuruma's, n.l. tweeradige voertuigen getrokken door 1 paard of door menschen. Bij de manoeuvres telde de G. T, van het bataljon 3 paarden, n.l. 1 voor de geneesmiddelen, en 2 voor de gereedschappen. In den B. T. zag men slechts eenige gehuurde karren, geleid of getrokken door de eigenaars en geëncadreerd met treinsoldaten. Een algemeene trein was er niet. Is het noodig een woord te zeggen over de khakikleurige uniform, waarvan de kleur zoo geheel samensmelt met die van den grond en de begroeiing Deze questie is uitgemaakt, alle legers hebben neutra le kleuren aangenomen, maar in Frankrijk blijven we flink achteraan. Besluit. Men beweert, dat de manoeuvres in Japan een schouwspel zijn, en inderdaad, de menigte verdringt er zich, de decoraties, de vaandels geven er het uiterlijk aan van een militaire ceremonie, die nog plech-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 310