Er was één hond, die zeer goed werk deed. Een 10 tal man
schappen waren in een groot duinterrein verspreid neergelegd
en moesten opgezocht worden. Een revierde uitstekend, doch
riep niet genoeg de aandacht van den geleider, als hij een
gewonde vond. Een andere moest door den geleider telkens
in eene andere richting gezonden worden, (deed minder speur
werk uit zich zelf) doch gaf uitstekend luid. Hier bleek het
nadeel van het gebruik van politiehonden.
In Afdeeling I proef i. (schotvrijheid) wilden de politiehon
den dadelijk op den „boef" los. Het zat hem in 't bloed om
bij het hooren van een schot dadelijk te denken aan een aan
rander, die hen of „de baas" te lijf wil. Eij de africhting
van de politiehonden is dat de helper in het boevenpak, wien
ze naar hartelust mogen aanvallen en bijten. Dit mocht hier
niet. Een der deelnemers, ik meen „Breston", geen politie
hond, bleef zich stil houden en blafte niet bij het schot.
Waarom ze „jachtvrij" moeten zijn is duidelijk. Zoodra
een hond, neiging toont om te gaan jagen is hij onbruikbaar
voor het speciale doel.
Bij deze demonstratie waren ook buitenlanders o.a. een lui
tenant van het Belgische Leger, als vertegenwoordiger van
de Belgische Ver eeniging. Deze laat geen politiehonden toe,
niettegenstaande ze daardoor een nog betrekkelijk gering
aantal leden heeft.
Doch ze houdt voet bij stuk en de vertegenwoordiger wees
mij juist op de ondoelmatige eigenschappen van den politie
hond. Eene aandachtige vergelijking van de eischen voor bei
de wedstrijden doet het den oningewijde ook van zelf zien.
Houden we alleen al het doel in 't oog, dan is het duidelijk,
dat de politiehond steeds op aanval en afweer moet bedacht
zijn; de Roode Kruishoud alleen moet speuren en waarschu
wen, ongeacht wat er verder gebeurt.
Onder de toeschouwers bevond zich ook Major Richardson,
gewezen officier van het Engelsche Leger, thans speciaal bezig
met de levering van voornamelijk politiehonden. Volgens hem
wordt bij het Engelsche Leger nog weinig gedaan aan het
gebruik van honden. Men heeft er wel eens proeven mee
genomen en er ook aangeschaft, doch de ware belangstelling
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
3G5
