-keert maken" geschiedde vroeger in 5 bewegingen, in de praktijk werd alleen op de voeten gedraaid, dns een nieuw „rechtsomkeert" in 3 bewegingen (in den marsch). Daar gelaten dat de wijzigingen in dezen wel praktisch waren, was het toch een toegeven aan een fout. Ik zou zoo nog heel veel voorbeelden kunnen noemen, dat door den ■drang van „onderen", „boven" toegeeft! U vergt te veel van de spieren van den linkerarm. Bij Uw methode gebeurt het tegengestelde van nu, de menschen gaan vlak voor zich in den grond schieten, ze laten het ge weer liggen en paffen dan. Na Uwe sombere beschouwingen kan ik dat zeggen, want de spierwerking is immers verlamd bij Uwe mannen. In den noot op bladz. 10 27 bejubelt U weder den „werk tuigelijken" aanslag?! „De vizierkorrel van den majoor von Parst" is onjuist, 't is de korrel Kokotovic, een Hongaarsch ritmeester (zooals ook staat aangegeven op bladz. 62 van no. 1 1909 I. M. T). Ja waarom heeft men daarmede in het Indische Leger nog geen proeven genomen? Duitschland doet het wel en met gunstig resultaat. Toen ik een leeraar op de N. S. S. eens vroeg waarom neemt men er hier geen proeven mee, kreeg ik ten antwoord: „Och die korrel is goed voor concoursschutters, dat is niets voor ons Toen dacht en zei ik, als dat zoo is, dan moeten wij hem direct in het leger hebben. U sympathiseert met de ringschijf omdat betere waardee ring der schoten mogelijk is. Welnu daarom nam de kapitein Fabius een ellips; hij redeneerde zeer terecht, ik waardeer de schoten die in de breedte vallen meer dan die in de hoogte vallen dat is erg eenvoudig hé. 't Is toch hier om de waardee ring te doen Enfin genoeg hierover. Alleen u neemt me niet kwalijk, maar de Hemel beware ons voor uwe methode. Waren we in Holland dan zei ik: Bewapen dan liever het leger, per 5 man b. v., met machine geweren, alle vijf de om gang met het wapen leeren, treden dus op ais reserve (is er 390 INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 408