.ioïn,aw..!SS^Sf'SSd£ JMSS5J.6"ae het kind nu maar bij den vollen naam noemen die der vakor ganisatie aan heel wat misstanden een einde heeft gemaakt. Ooispronkelijk als machtsmiddelliever verweermiddel aangegrepen door de oeconomisch zwakkeren, door het proleta riaat, zijn de middenstanders en de groote werkgevers gaan in zien, dat standhouden alleen mogelijk was door aaneensluiting en zoo heeft het vereenigswezen ook daar zijn intrede gedaan. In de laatste jaren is dat leven ontzettend toegenomen natuurlijk. 1 Toen eenmaal de overheid rekening ging houden met cor poraties, toen deze eene zekere uitbreiding hadden gekregen werd het gevaarlijk voor groepen werkers of werkgevers om alleen te blijven staan. Zoo was het dus een teeken des tijds dat in Nederland een „Officiersbond" moest komen. Dat gebeurt niet omdat eeze of gene dat zoo gaarne wil, gelijk men een clubje voor het een of ander opricht, maar omdat de tijd daarvoor is. ^„Jegen0ver de Bonden van lagere militairen stonden de Officieren tot heden absoluut in de minderheid, biddend op ziend naar wat van de tafel der volksvertegenwoordiging mocht afvallen. Kon men niet al te duidelijk opmaken uit het gesprokene van een der leden van de S. D. Kamergroep, dat men voor de officieren met bang behoefde te zijn, van een algemeen ver- angen was geen sprake, men had daarvan niets vernomen enz. doch de met te miskennen zin was ze zijn immers toch niet vereenigd. Op de verzoeken van de Onderoff. Vereeniging werd maar al te goed gelet en wordt nog gedaan, wat we tusschen twee haakjes ook in het geheel niet afkeuren, dochdan ook gelijke rechten en een officiersbond niet langer betreurd. Wat de val van den Minister Cool voor het Nederlandsche Leger ook moge ten gevolge hebben, dit is zeker, dat de Militaire Vakorganisatie er een krachtige duw door heeft gekregen, te oordeelen naar het ondervolgende bericht. De Ofticiersbond. 472 INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 492