De voornaamste vraag is nu, hoe aan goed fokmateriaal te
komen en daarop is o. i. maar één antwoorddoor rennen.
Daarbij worde te werk gegaan als volgt:
Van Regeeringswege worde te Batavia en Semarang elke
meeting gesubsidieerd met f 800.(in beide plaatsen zijn elk
jaar 2 meetings), bestemd tot het uitschrijven van prijzen
van 400.voor 3 jarige kruisingen van Arabieren en
Sandelhout, die ten behoeve van de Renvereenigingen als z.
g. „griöins" door den civielgezaghebber worden uitgezocht en
naar Java gezonden. Het is momenteel natuurlijk niet vast te
stellen, hoe groot de prijs dezer paarden is, van vroeger be
kende gegevens uitgaande, zal hij echter o.i. geen f 300 te
hoven gaan. Het gouvernement stelle als eisch, dat iedere
Renvereeniging elk jaar minstens 10 merries en 5 hengsten
plaatst en behoudt zich het recht om paarden, die het ge
schikt vindt als fokpaard, voor eenen hoogeren prijs bijv. f 500
terug te koopen.
Wij zijn overtuigd dat voor bovengenoemde rennen hier op
Java voldoende liefhebberij is.
De Renvereenigingen zullen blij zijn eene bron van inkom
sten te hebben, (percenten, loterijen en totalisator) die hun
niets kost. De sportliefhebbers, met beperkte inkomens krijgen
hiermede eene kans, die aan hunne financieele krachten geene
al te groote offers stelt. Het is een bekend feit, dat de
beenen van paarden van Arabisch ras zeer sterk zijn, en
liet grootste gedeelte der eigenaren, heeft het uitzicht, dat
de Regeering hunne paarden terugkoopt, zoodat, wanneer zij
al niet winnen, toch eenigermate hunne uitgaven vergoed
•krijgen.
Paarden op het einde des jaars, na op twee meetings goed
geloopen hebbende, uit de training zonder gebreken te voorschijn
komen, worden teruggekocht (van de hengsten natuurlijk
slechts een klein gedeelte). Men is dan overtuigd goede sterke
paarden te hebben, en daarmede voortwerkende fokt men op
prestatie en niet uitsluitend op exterieur. Een paard met
onberispelijke vormen, dat de training niet doorstaat, moet
uitgesloten worden.
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
579
