In het algemeen wordt als normaal doel beschouwd een
vlak loodrecht op de baan van het volle projectiel, ter hoogte
van 1.67 M. en ter breedte van 0.60 M., hetgeen overeenkomt
met een oppervlak van 1 M2 onafhankelijk van den invalshoek
van het projectiel. Bij onze berekeningen en beschouwingen zul
len we uitgaan van een aaneengesloten linie van dergelijke doe
len. Denkt men zich nu een doel op een willekeurige plaats van
den verspreidingskegel, dan hangt de uitwerking op dit doel,
behalve van de springhoogte, het aantal kogels, den tophoek
van den verspreidingskegel en van den invalshoek, bovendien
af van de plaats van het doel in de horizontale spreidingsel
lips van de granaatkartets. Deze belangrijke factor, belangrijk,
omdat de kans dat het doel zich juist in de verlengde baan van
het volle projectiel bevindt practisch O gesteld kan worden,
wordt bij de oude wijze van waarde bepalen geheel over het
hoofd gezien. Rekening houden met de meerdere of mindere
gestrektheid van de baan gebeurde vroeger reeds, maar slechts
zeer oppervlakkig, nl. door het beginsel, dat bij gestrekte
banen groote trefferdichtheid wordt geeischt, terwijl men bij
korte kanonnen gemeenlijk tevreden is met veel steil inval
lende kogeltjes.
De schrijver van bovengenoemd artikel legt zijn berekeningen
neer in een graphische voorstelling waarvan het O punt de
horizontale projectie van het springpunt is, de absissen de
afstanden van de verschillende doelen tot dat punt en als
ordinaten het aantal rotten dat getroffen wordt (de vroeger
genoemde doeleenheid als rot beschouwd). Hierdoor ontstaat
een kromme lijn. Het oppervlak, dat wordt ingesloten door die
lijn en door de X as, bepaalt de waarde van het granaatkar
tetsschot onder de gegeven omstandigheden juister dan de
trefferdichtheid. Toch geeft deze wijze van vergelijken, zoo
als die in de Mitteilungen voorkomt, aanleiding tot critiek.
Uit figuur 9 volgt
R (H sin. 0 X cos. 0 tg. (1)
r H. cos. 0 X sin. 0(2)
b 2 R r(3)
Is nu de breedte van elke schijf 0.60 M. dan staan op den
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
583
