dat men voor de groote afstanden, buiten het eigenlijke ge- vechtsveld, nog over zoovele andere communicatiemiddelen beschikken kan, als telegraaf, telephoon, draadlooze telegraphie, automobielen, motorfietsen en in de toekomst wellicht nog vliegmachines. Op het gevechtsveld zelf zijn echter geen dezer middelen te gebruikenonder vijandelijk vuur zal zelfs het gebruik van onbereden ordonnansen slechts bij hooge uit zondering mogelijk zijn. Daarom moeten wij dus in ieder geval een seinstelsel hebben .geschikt voor het gebruik op het gevechtsveld. De maximum-afstand waarop hiermede geseind kan worden behoeft werkelijk zoo groot niet te zija; indien het eenmaal gelukt is een bericht van uit de vuurlinie tot op 7 a 800 M. achterwaarts over te brengen, dan kunnen daar genoeg middelen aanwezig zijn om het bericht desver- verlangd verder door te zenden. Ook op marseh of in het bivak is het van het grootste belang als eene gedetacheerde sectie of groep op eenvou dige wijze zich met de hoofdmacht in verbinding kan stellen. Hoe vaak komt het niet voor, dat twee troepenaf- deelingen, hemelsbreed slechts enkele honderden meters van elkander verwijderd, door de aanwezigheid van een diep moeras, een zwaar ravijn of een bandjerende rivier zijn gescheiden. Een eenvoudig seinstelsel is hier van onschat bare waarde. En deze wijze van gemeenschap moet niet alleen tusschen de onderdeelen van een bataljon (of escadron) mogelijk zijn, maar ook tusschen de onderdeelen van eene compagnie en sectie; zelfs moet eene kleine patrouille in scaat zijn een bericht af te zenden, zonder dat zij hiervoor een man behoeft te missen. Vooral bij de Infanterie is dit van zeer veel belang en niet het minst tegenover den I. Y. omdat men hier bij voorkeur niet één man geheel alleen uitzendt. Hieruit volgt reeds dadelijk dat het seinstelsel zoo eenvoudig moet zijn, dat het gemakkelijk door een groot aantal personen van bescheiden ontwikkeling in korten tijd kan worden aange leerd. Al deze menschen negen maanden lang aan den gewonen dienst te onttrekken, zooals volgens Schrijver in Engeland het geval is, komt mij al zeer bedenkelijk voor. Eene methode 50 INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 62