Op een en ander kom ik later nog terug.
Eerst wil ik nagaan wat wij van den militairen diensthond
in Indië mogen en moeten vergen. Een volslagen politiehond
behoeft het niet te zijn. De amateur-africhter zal wel veel
genoegen kunnen beleven van oefeningen als: apporteeren,
bewaken van voorwerpen, opzoeken van een voorwerp enz.,
maar voor ons doel is dat alles niet strikt noodig.
Tot dusverre heeft men hier in Indië bijna uitsluitend be
doeld, honden af te richten voor het bewaken van forten. (Ook
op het oogenblik is dat bijna nog uitsluitend het doel.) Als
voorbereiding om de tegenwoordige fokhonden al vast eenigs-
zins af te richten en het personeel voor zijn latere taak
beter geschikt te maken, kan ik me daarmede wel vereeni
gen; echter mag men voor de praktijk van deze waakhonden
zeker niet te groote verwachtingen koesteren
Wat toch eischt men van één of meer waakhonden in een
werk? In 't algemeen zal men zeggen, ze moeten spionnage
voorkomen. De werkelijke bewaker is natuurlijk de met een
revolver bewapende (en telefonisch verbonden) fortwachter,
die in de onmiddellijke nabijheid van of in het werk woont.
Wat kan er nu gebeuren als er werkelijk een ernstige poging
tot spionnage wordt gedaan De indringer zal door de goed
afgerichte zelfs z. g. stok- en schotvaste honden worden aan
gevallen en aangeblaft. Natuurlijk zal de spion niet ongewa
pend zijn. Heeft hij een revolver, wat hem voor zijn geheime
plannen niet erg dienstig kan zijn, dan schiet hij de honden
neer. Is hij van een blank wapen b. v. klewang voorzien,
dan heeft hij, zoo de honden den aanval doorzetten, deze in
korten tijd afgemaakt, daar één enkele hondenbeet niet oogen-
blikkelijk buiten gevecht stelt en een hond nu eenmaal even
min tegen revolverkogels als klewanghouwen gepantserd kan
worden. Wat heeft men nu bereikt? Hoogstens dat een niet
al te handig indringer, die geen bijtvrije arm- en beenkappen
draagt, één of meer flinke wonden oploopt, dat de honden
zoo goed als zeker sneuvelen en dat in 't gunstigste geval
de fortwachter door het kortstondige voorafgegane geblaf,
gewaarschuwd is. Zou men nu niet dezelfde, zelfs betere
resultaten bereiken door bijvoorbeeld twee eerste de beste
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
745
