De stelling der Turken was reeds van te voren door talrijke
spionnen verkend, zoodat hij onmiddellijk tot den aan val overging.
Het succes was schitterend. Yan de Turken werden de
opperbevelhebber en 2000 man gevangen genomen, 2000 man
sneuvelden en 6500 man verdronken. Slechts 4500 Turken
hielden nog het fort bezet. De aanvaller leed slechts geringe
verliezen n.l. 300 dooden en 600 gewonden. De cavalerie-bri-
gade van Murat verwierf zich hier onsterfelijken roem.
Den 26en Juli trachtten 500 Turken uit het fort zwem
mende de vloot te bereiken, maar ze verdronken allen.
Den 2en Augustus gaf zich de bezetting van het fort over.
Yan de 16000 gelande Turken waren er 13700 omgekomen,
terwijl de overigen in krijgsgevangenschap geraakten.
Schooner succes bij het afslaan eener landing is er in de
annalen der krijgsgeschiedenis zeker niet te vinden. Wel
blijkt hieruit, hoezeer een pas gelande vijand in het nadeel
is tegen eenen energiek optredenden verdediger, al mag men
niet vergeten, dat de Turken over geene cavalerie beschikten
en te doen hadden met eenen tegenstander, die nog altijd
geldt als de grootste der veldheeren, die ooit geleefd heeft.
Den Sen Maart 1801 landde bij Aboekir eene Engelsche
veroveringsexpeditie, sterk 20000 man met 850 paarden
en 15 stukken geschut. Het eerste échelon was 7000 man
sterk met 10 kanonnen. De Franschen beschikten bij Aboekir
over 1850 man Infanterie, 180 ruiters, 240 artilleristen en
12 kanonnen, terwijl het fort bezet was door 300 man met
11 kanonnen. Doordat de verdediger zich over een te breed
front had opgesteld, gelukte het niet de landing te verhin
deren. De Franschen leden een verlies van 300 man, de
Engelschen van 741, waaruit men wederom ziet, in welk eene
nadeelige positie de landende vijand verkeert.
De Engelschen zonderden eene troepenmacht sterk 1000
man, af, om het fort in te sluiten en besloten met de rest
(17000 man, waarvan 525 bereden) naar Alexandrië op te
rukkendit geschiedde echter pas 4 dagen later. De bij
Alexandrië opgestelde Fransche troepen (7000 man met 20
kanonnen) bleven daar de gebeurtenissen afwachten (Bona
parte was reeds in October 1899 naar Frankrijk teruggekeerd).
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
779