De stelling der Turken was reeds van te voren door talrijke spionnen verkend, zoodat hij onmiddellijk tot den aan val overging. Het succes was schitterend. Yan de Turken werden de opperbevelhebber en 2000 man gevangen genomen, 2000 man sneuvelden en 6500 man verdronken. Slechts 4500 Turken hielden nog het fort bezet. De aanvaller leed slechts geringe verliezen n.l. 300 dooden en 600 gewonden. De cavalerie-bri- gade van Murat verwierf zich hier onsterfelijken roem. Den 26en Juli trachtten 500 Turken uit het fort zwem mende de vloot te bereiken, maar ze verdronken allen. Den 2en Augustus gaf zich de bezetting van het fort over. Yan de 16000 gelande Turken waren er 13700 omgekomen, terwijl de overigen in krijgsgevangenschap geraakten. Schooner succes bij het afslaan eener landing is er in de annalen der krijgsgeschiedenis zeker niet te vinden. Wel blijkt hieruit, hoezeer een pas gelande vijand in het nadeel is tegen eenen energiek optredenden verdediger, al mag men niet vergeten, dat de Turken over geene cavalerie beschikten en te doen hadden met eenen tegenstander, die nog altijd geldt als de grootste der veldheeren, die ooit geleefd heeft. Den Sen Maart 1801 landde bij Aboekir eene Engelsche veroveringsexpeditie, sterk 20000 man met 850 paarden en 15 stukken geschut. Het eerste échelon was 7000 man sterk met 10 kanonnen. De Franschen beschikten bij Aboekir over 1850 man Infanterie, 180 ruiters, 240 artilleristen en 12 kanonnen, terwijl het fort bezet was door 300 man met 11 kanonnen. Doordat de verdediger zich over een te breed front had opgesteld, gelukte het niet de landing te verhin deren. De Franschen leden een verlies van 300 man, de Engelschen van 741, waaruit men wederom ziet, in welk eene nadeelige positie de landende vijand verkeert. De Engelschen zonderden eene troepenmacht sterk 1000 man, af, om het fort in te sluiten en besloten met de rest (17000 man, waarvan 525 bereden) naar Alexandrië op te rukkendit geschiedde echter pas 4 dagen later. De bij Alexandrië opgestelde Fransche troepen (7000 man met 20 kanonnen) bleven daar de gebeurtenissen afwachten (Bona parte was reeds in October 1899 naar Frankrijk teruggekeerd). INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 779

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 163