neembaar om te worden meegedragen in de vuurlinie. Bij de oefeningen had men niet de losse patronen in Nederland en ook in Indië in gebruik, waardoor het ratelend vuur, zij het ook voor eenige secunden, mogelijk was. Daardoor viel het niet op, als maxims meevuurden. Het bleek me bij nader beschou wing, dat de Britsche losse patroon slechts een vuur schot voor schot toeliet. De Engelsche organisatie is anders, dan de Nederlandsche, waar de mitrailleur- afdeeling eene afzonderlijke vuureenheid vormt, in handen van den Divisie- Commandant. Yoor eene geringe hoeveelheid van dit machinegeschut lijkt dit wel de beste oplossing, doch als per bataljon 2 maxims beschik baar zijn, dus 24 per Divisie, is de zaak anders en wint daardoor de beteekenis van het bataljon als strijdeenheid aanzienlijk. Eene kwestie in de eerste plaats dus van de beurs. De Neder landsche afdeeling is geheel bereden, heeft daardoor grootere bespanningen, omdat ze zich snel moet kunnen verplaatsen over het uitgebreide front van eene Divisie, lijkt in marsch- vorm meer op artillerie, de Engelsche sectie blijft bij de Infanterie, snelle bewegingen staan niet op den voorgrond. De sectie machinegeweren bij de Regimenten Cavalerie zijn ongeveer uitgerust als de Nederlandsche bij de afdeelingen. Bijzondere maatregelen omtrent de munitie-aanvulling zijn niet vertoond. Daarvoor was het verloop van de gevechts handelingen te snel. Wel waren dit jaar eenige typen van kookwagens aanwezig, op proef zooals ik las. Op elke wagen waren 4 groote vierkante ketels, sluitend naast elkaar en toch afzon derlijk te behandelen. De verwarming geschiedde met residu of olie (volgens een militair blad) om een minimum aan brandstof mee te voeren. Er was een vleeschsoep in en toen de oefening eindigde reden de wagens op tot in de lijn der troe pen en begon de uitdeeling. Eenige broodwagens waren er ook, een paar veldtafels werden opgezet en het brood in rations gesneden. Ordelijk werd per sectie of groep een gamelle met soep gehaald en het noodige brood en in minder dan geen tijd zat ieder te eten. Zoolang die wagens zonder bezwaar kunnen woiden meegevoerd, is dit een voordeel, dat niet INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 637

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 19