Legde het oude artikel de verplichting aan de ordonnateurs
op, ooi de schade te vergoeden door hen alszoodanig, dus
krachtens hun ambt, den lande berokkend, in het nieuwe
artikel wordt eene daarmede overeenstemmige omschrijving
gemist.
Moet daaruit worden afgeleid, dat ieder dienaar van den
Staat, den lande schade toebrengende, voor handelingen
door hem zelf in privé verricht, buiten het gemeene recht
wordt gesteld, en dus gebracht onder de werking van
artikel 82?
Hoewel de bewoordingen van het artikel deze opvatting
toelaten, zou er toch een zoo ernstige inbreuk op het gemee
ne recht woi den gemaakt, dat het niet is aan te nemen,
dat deze opvatting juist zou zijn.
Bovendien kan veilig worden aangenomen, dat de wetgever
zich bij de jongste herziening in 1895 slechts op het publiek
rechterlijk terrein heeft willen bewegen.
Ten aanzien van het verhaal op en de verantwoordelijk
heid van lansdienaren schept de I.C.W. eene bijzondere ver
houding tusschen den Staat en die dienaren, handelende in
hunne betrekking of ambt, hetwelk ook in overeenstemming
is met artikel 82 van het Regeerings Reglement.
Den landsdienaar als privaatpersoon ten deze buiten het
gemeene recht te stellen, zou een afwijking vormen van het
beginsel in artikel 78 van het Regeerings Reglement neer
gelegd. Doch zal het in verband met de le alinea van arti
kel 82 Regeerings Reglement wel altijd gemakkelijk zijn
uit te maken, welke zaak uit haren aard ter beslissing van
het administratief gezag staat en daardoor aan den burger
lijken rechter kan worden onttrokken?
Hoewel dat in Mr. Margadant's Regeerings Reglement
niet zoo moeilijk wordt voorgesteld, noemt prof. Buijs dat
onderwerp het terrein, waar eenige der belangrijkste, en tot
den huidigen dag meest betwiste vraagstukken van het pu
blieke recht gelegen zijn.
In de procedure, bedoeld in het slot van artikel 82, is 9
jaren later door de Kroon voorzien—Staatsblad 1904, No. 241.—
844
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
