INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
917
Zeer te betreuren was het, dat b. v. bij de laatste griffinbezending
geen enkele officier inschrijver was, dus dat juist officieren deze gele
genheid voorbij lieten gaan om een goed gebruikspaard machtig te
worden. De meeste griffins van deze 14 laatste, kwamen voor slechts
f 400.of f 500.op ondernemingen terecht, op de baan bleven
5 of 6, gebruikspaard werd er niet één Van de voorlaatste griffin-
bezending der B B.W.S. van het vorige jaar is er geen enkele meer
op de baan! Dat zijn feiten welke niet ontkend kunnen worden. Is
het mogelijk in Singapore door import van griffins de animo te ver-
hoogen, hier op Java schijnt dit anders te zijn.
Ook schrijver dezes ziet de toekomst van het renwezen donker in,
en voelt, dat er op een of aüdere wijze verandering moet komen.
Zoekende naar een middel om tot het doel te komen, resumeert hij
dat primo de definitie „Gebruikspaard" zoodanig veranderd moet wor
den, dat ex-renpaarden gebruikspaard kunnen worden,
zonder echter ooit weder renpaard te worden (waat het laatste zoude
minder gewenschte praktijken in 't leven roepen), en dat secundo één
vast programma over geheel Java worde ingevoerd (waaraan gedurende
een bepaald aantal jaren geen verandering te brengen is) om de
renstallen in de gelegenheid te stellen, paarden voor dit program
ma te importeeren. Zooals het nu gaat, is het bezit van renpaarden
een te precair bezit; niemand weet toch of bij een volgende meeting
een programnummer zal voorkomen, dat hem van mededinging uitsluit.
Men gaat nu van een verkeerd principe uit; men maakt een programma
in overeenstemming met de paarden die er zijn! Juist omgekeerd
moest het zijnmen schrijft een programma uit en zegt aan de eige
naren hier zijn de prijzen, haal ze weg. Ziet het renpaarden-houdende
publiek, dat een of ander slimme renstaleigenaar te gemakkelijk deze
prijzen weghaalt, welnu het staat een ieder vrij met betere paarden
te concurreeren. Zulk een gedragslijn der wedloopsocieteiten zal eer
tot het gewenschte doel leiden.
In het „Alg. Sportblad", aflevering No. 25 ddo. 23 Jnnijl,, is een ar
tikel overgenomen uit het „Indisch Militair Tijdschrift", geteekend S. N.,
welke heer zich voorstelt de fokkerij van goede volbloedpaarden op de
buitenbezittingen te doen slagen door voor zulk materiaal rennen op
Java te creëeren. Ik meen, S. N. beoogt daarbij, dat er heel gemakke
lijk menschen gevonden worden die dgl. materiaal in hun stallen zul
len willen opnemen. De ondervinding heeft geleerd, dat dit niet gaan
zal. Ieder sport moet, in oeeonomiseh verband met het land waarin
de sport wordt beoefend, zoo hoog mogelijk worden opgevoerd. Wij
racen thans hier op Java reeds met vrij hoogstaand paarden-materiaal,
getuige het winnen der Coronation-cup te Singapore door het Javapaard
„Chanteuse", waarbij nog lang niet is uitgemaakt dat Chanteuse „het"
beste paard van Java is. Zou men dus weder terug moeten gaan tot
de zuigelingentijd van het renwezen en met croiseeriDg van Sandelwood-
Arabier gaan racen S. N. poogt door eene kostenberekening voor ren
stalhouders aantetoonen hoe goedkoop dan het racen voor de eigenaren
zou worden en wil de renvereenigingen verplichten, griffins uit deze
