Oorlogsschutters en Oorlogswapenen.
Guragao13 December 1910.
Hooggeachte Redacteur
Gaarne zou o. g. in uw maandschrift opname wenschen
van zijne denkbeelden, omtrent de reeds zooveel besproken
nieuwe schietmethode Fabius en de toepassing ervan en
dan heeft o. g. de volgende ervaringen omtrent die methode
opgedaan bij het Nederlandsche leger.
Yoor miliciens, die slechts gedurende 4 of 6 maanden onder
de wapenen komen en dikwijls in 't geheel geen of een zeer
gebrekkige gymnastische opleiding hebben genoten, is het
zoo goed als onmogelijk om in dien korten tijd zich de
nieuwe methode geheel eigen te maken. Mocht dit al bij
enkelen der meer onderlegden wel het geval zijn, dan doet
zich toch dadelijk het groote bezwaar voor, dat, wanneer zij
voor onbepaalden tijd met verlof gaan, het geleerde niet meer
onderhouden wordt, en de schietvaardigheid van deze verlof
gangers, welke zoo nauw in verband staat met hunne gym
nastische vaardigheidal heel gauw verre beneden het middel
matige zakt, zoodat bij opkomst onder de wapenen voor
herhalingsoefeningen als anderszins wederom een degelijke
vooroefening zou noodig zijn, waartoe de tijd dan natuurlijk
veel te kort is. Toch heeft o. g. ondanks deze groote bezwa
ren wel resultaten gezien van de nieuwe methode en wel
bij het nachtelijk vuur. Het is toch een bekend feit, dat bij
de oude methode de schietvaardigheid bijna uitsluitend af
hing van hetzonder op den tijd te letten—zuiver de vizierlijn
brengen in de richtlijn, terwijl bij nachtelijk vuur, als het
doel en ergo de richtlijn verdwenen is, het brengen van de
vizierlijn in de richtlijn dus niet meer opgaat.
De vizierlijn zweeft nu in het nachtelijk duister, het
geen door ongewoonte en ongeoefendheid zulk een bezwaar
vormt voor den schutter, dat hij meestal dan maar in den