inwerking is uitgesloten, terwijl eveneens uitgesloten zijn
afgesproken teekens, want wij mogen het niet riskeeren,
dat ons troepenpaard ongehoorzaam werd aan zoo'n teeken
op een oogenblik, dat gehoorzaamheid misschien van 't
hoogste belang voor den Staat zou zijn.
Ten slotte is ook uitgesloten het aanwenden van groote
kracht, omdat wij dan tegen een zooveel sterker wezen
als een paard, als mensch direct het onderspit zouden
delven.
Onze inwerking moet zoodanig zijn, dat zij dwingend is
eD toch geen aanleiding geeft tot krachtverbruik bij ruiter
of paard. Tot oplossing van dit raadseltje wenden wij ons
slechts tot de wetten, die het evenwicht beheerschen. Als
wij op beide schalen van een balans 100 KG. zetten, slaat
een der schalen door op een lichten vingerdruk; als ons
paard in evenwicht loopt of staat, is een kleine verplaatsing
var 't zwaartepunt instaat verandering van directie, halt
houden, sneller gaan enz. teweeg te brengendeze inwerking
is dwingend, omdat het paard ook slechts te gehoorzamen
heeft aan de wetten van de zwaartekracht, zonder meer.
Wij hebben dus te zorgen, dat wij in staat zijn aan het
complex paard-ruiter het vereischte evenwicht te geven en
gehoorzaamheid is ons verzekerd.
De middelen, die ons ten dienste staan om het zwaarte
punt meer naar achteren te verplaatsen, zijn: onderschuiven
van de achterbeenen en oprichting van den hals. Indien dit
plotseling gebeurt, komen wij in conflict met de spiervoe-
ging, d. w. z.dat wij onvoorbereid spieren tot een voor die
spieren ongewoon werk dwingen, het paard krijgt hevigen
pijn en strekt onmiddellijk weer de spieren, die wij zoo net
jes gebogen hadden.
Men kan zich wel voorstellen, dat dit strekken door het
paard nu niet direct op de meest zachtzinnige wijze gebeurt,
het dier voelt pijn, dus gaat te keer zooals dit van een dier
te verwachten is.
Wij kunnen ook het zwaartepunt meer naar achteren ver
plaatsen, door alleen den hals hooger te plaatsen, het paard
komt nu met een hangrug te loopen, en rijden wij dus
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
951