geval niet gelijk zullen zijn. Het voordeel bestaat dus alleen
ten behoeve van de eenvoud van de geheele munitie uitrus
ting in de magazijnen en voor het geval, dat gedurende de
laatste perioden van den oorlog een projectielsooit van
berg- of veld-artillerie niet in voldoende hoeveelheid aanwezig
mocht zijn. Aan dit bezwaar is slechts tegemoet te komen
door de geheele munitie- uitrusting van onze batterijen zoo
ruim mogelijk te nemen, wat ons meer aanbevelenswaard
lijkt, dan het verwringen van de eischen van het bergkanon
in de richting van het projectiel van de veld-artillerie.
Wordt bij een vuurmond van 7.5 cM., bij een projectiel
gewicht van 6.5. KG. de aanvangssnelheid opgevoerd, dan is
men in staat de drachten tot 6000 M. te vergrooten. Meer
malen wordt dan ook gezegd wat de toenmalige kapitein
Gooszen schreef D „Al mocht onze artillerie het vuur boven
5000 M. niet noodig achten, moet toch de infanterie voor het
dooven of onzeker maken van op haar gericht artillerie vuur,
niet tevergeefs een beroep doen op de eigen artillerie, moeten
wij niet het antwoord schuldig moeten blijven, doch instaat
zijn, hetzelfde als de vijand te presteeren." Het is blijkbaar de
de bedoeling van den schrijver, dat onze artillerie in zoon
geval op afstanden boven de 5000 M. het vuur op de vijan
delijke batterij opent. Waarmee? Met granaten? Geen
trefkans. Met granaatkartetsen Geen uitwerking tegen die
schildbatterij.
Zelfs een veldbatterij zou op afstanden boven de 5000 M.
den strijd met de vijandelijke artiilerie niet mogen aanbinden,
hoeveel minder is dan het vuren op die afstanden met het
ballistisch lager staande berg-kanon verantwoord. Wat is
dan het voordeel van de mogelijkheid van het vuur op groote
afstanden? Alleen dat we in staat zullen zijn zoo nu en dan
op die groote afstanden gesloten groote doelen, die zich voor
mochten doen te dwingen, zich reeds te dekken, te noodza
ken, een gemakkelijken weg en formatie te verlaten en een
andere meer bezwaarvolle te zoeken. Dit voordeel is indei-
daad niet gering en voor veld-artillerie zelfs noodzaak. Mag
982
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
1) I. M. T. 1909, I, blz. 579.