598 INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT dat een al te vroeg en al te driest optreden der voorhoede het gevecht van den beginne af aan in ongewenschte banen en dus tot terugslaan kan leiden, waardoor het verloop van het gevecht een ongunstigen vorm krijgt. Daartegenover neemt ons reglement het standpunt aan, dat bij een ontmoetingsgevecht snelheid en buigzaamheid der vormen van meer waarde zijn dan zwaarmoedigheid en terughoudendheid. Al is sedert 1870 veel veranderd op taktisch-technisch gebied het moreele overwicht was toen aan de zijde van hem, die op den vijand een voorsprong wist te verkrijgen en hem daardoor de wet kon stellen;, deze grondslag die in de omvatting zijn hoogste doel ziet, bestaat ongeacht alle technische veranderingen nu nog even goed als vroeger. Niettegenstaande de tegenzin, die het ontmoetingsgevecht bij onze beide buren verwekt, hebben wij toch alle reden ons de voordeelen ervan ten nutte te maken en niet af te wijken van eene richting van waaruit vele verlokkende voordeelen ons toewenken. Inderdaad zijn de aaneengeschakelde grondslagen van den aanval in de diie legers verschillend. Het fransche reglement kent bovenal groote waarde toe aan de ..ongebondenheid' van den aanval, aan de „individualiteit der op zich zelf staande gevechtsgroepen Evenals- bij ons wordt de nadruk gelegd op diepe formaties en trapsgewijze verdeeling in de diepte (échelonner en profondeur) en met recht. Evenwel vinden wij in de fransche beschouwingen eene onverklaarbare zucht naar een schema. Zonder twijfel moet een vasten vorm worden verworpen en zijn andere formaties ook gerechtvaardigd, maar het reglement onderscheidt voor gewone gevallen toch nog vaste gezichts punten en schept hierdoor een soort voorbeeld. Het noemt in de eerste plaats de troepen voor het openen van het gevecht („les trou pes qui vont s'engager")dan weer heet het de troepen der voorste gevechtslinie (de première ligne) en de ondersteuningstroepen (renforts). Dan spreekt het weer van „les troupes de manoeuvre,'' die voorloopig in .de hand van den hoogeren aanvoerder blijven, die ze gebruiken kan tot omvatting van de vijandelijke flank of, indien de troep aan beide zijden is aangeleund, als inzet bij den storm. Naar behoette - alzoo slechts onder bijzondere omstandigheden zal of kan naar de zienswijze van den hoogeren aanvoerder, eeDe reserve uitgeschakeld en achtergehouden worden om bij onvoorziene omstandigheden in te grijpen, de zege door vervolging te volledigen ofwat zeker niet erg onbedenkelijk klinkt om in geval van mislukking het afbreken van het gevecht en den terugtocht- te dekken. Hoezeer bet reglement zich ook verweert tegen het geven van een schema voor de troepeDin- deeling zoo is toch de vraag gew7ettigd of de aanvoerder zich niet al te Jicht aan den gegeven vorm zal vastklampen De russische opvatting gaat eveneens uit van het standpunt, dat de doorvoering van den hedendaagschen aanval, de groote diepteformaties niet kan ontberen en rekent erop, dat mogelijk tot op de laatste gevechts-momenten voor den stormaanval nog reserves aanwezig moeten zijn om de vuurkracht hoog te houden, te versterken en ten slotte tot het maximum op te voereD, totdat alles onder het inzetten van alle voorhanden reserves tot den stormaanval vooruitgaat. Eene vaste opeenvolging, zooals het fransche reglement aangeeft, wordt in-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 384