dressuur. Van elk paard maakt hij onmiddellijk een beoor
deeling, er is een aparte rubriek over om de verwachting, die
hij van het paard koestert, in te vullen. Nadat de klasse
eenige maanden in dressuur is, zal de jonge en onervaren in
structeur bemerken, dat hij in die rubriek „verwachting" nog
al wat veranderen moet. Eenige maanden later, weer ver
anderingen. Bij het africhten der paarden geeft hij deze eene
beoordeeling mede naar de veldescadrons en ervaart weder
dat hij in zijn eerste beoordeeling nog al eens mistastte. Als
hij eenige ambitie in het remontenvak heeft, ontglippen de
paarden in de veldescadrons hem ook niet, hij gaat er zoo
nu en dan eens „neuzen" om te zien hoe zijn oude disci
pelen het maken. Op deze wijze is hij steeds in staat na te
gaan of zijn eigen beginoordeel over de paarden wel juist
was. 't Behoeft zeker geen betoog, dat met elk jaar zijn be
ginoordeel zuiverder zal blijken te zijn. Dit is de eenige
goede leerschool, de paardenarts kan haar evenwel niet vol
gen deze schooi der praktijk, al stond hij dagelijks naast den
instructeur in de manege te kijken, dan zou hij uit gebrek
aan rijkunstige kennis en gebrek aan praktijk in dit gewichtig
onderdeel der paardenkennis nog niet kunnen beoordeelen of
paard No. 99 dikke kogels krijgt, omdat het slecht gereden wordt
of omdat het feitelijk niet aangekocht had moeten worden.
Er zijn vaste types van Australische paarden die men in
de dressuur, soms later in de veld-escadrons, naar boven ziet
kantelen, d. w. z. dat zij den neus hoe langer hoe hooger gaan
dragen en den rug hoe langer hoe meer laten zakken, deze
types staan 't eerst over hun kogels en zijn 't eerst „aus-
rangiert". Er zijn weer andere types, die hoewel als paard
goed, veelal te lastig blijken voor den remonteruiter, 't is
dus zaak ze niet aan te koopen als remontepaard. Ik vraag
evenwel hoe zal de paardenarts hierover oordeelen, gegeven
zijn kennis en praktijk van het rijden. In vele gevallen zal
zijn stem hier nadeel aan den aankoop bezorgen, misschien
niet aan den aankoop zoo als zij op Java aankomt, maar zeer
zeker aan den diensttijd van den aankoop als legerpaard.
Men benoemt toch geen paardenarts in de commissie om te
zien of 't paard spatten, gallen of andere gebreken heeft?
666
INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT
