Een goed beginsel, neelal Derkeerd toegepast. De Leidraad Velddienst zegt in de laatste alinea van punt 63 Als algemeene regel geldt, dat—behoudens bij de vervol gingtot het bewaren van afstanden de kleinere afdeelingen zich regelen naar de grootere en dat verbindingsrotten of ver- bindingsmanschappenwelke men tusschen de verschillende af deelingen doet marcheeren tot het houden van verband, worden gegeven door de afdeeling die volgt. Tegen dezen algemeenen regel zullen wel niet velen bezwa ren hebbenevenmin als tegen de detacheering van verbin- dingsrotten en -manschappen door „volgende" afdeelingen. Evenwel heeft S. in de praktijk dit goede beginsel steeds verkeerd zien toepassen, althansde praktijk wees bijna steeds uit dat de gevolgde methode bedroevend slechte resultaten gaf. Voorzoover ik toch gezien heb, geschiedt het uitzenden van verbindingsrotten en -manschappen1) steeds als volgt: Tusschen een voorgaande en een volgende afdeeling moet b. v. een afstand onderhouden worden van 600 M. in vrij bedekt terrein, zoodat het uitzenden van v.mn. om de 100 M. wenschelijk wordt geacht. Nu wordt het benoodigd aan tal manschappen der volgende afdeeling aangewezen als v. mn. terwijl zij allen de opdracht krijgen de bewuste afstand van 100 M. „naar achteren", d. i. van den man, die hen volgt, te houden en verder alle teekens over te nemen en door te geven. Daarna wordt, als de voorgaande afdeeling 100 M. voorsprong heeft, no. 1 uitgezonden, terwijl no. 2 enz., als het hun tijd is, volgen. Hiermee meent men dan aan de hand van de L. B. V. het bewaren van verband en afstand zoo goed mo gelijk verzekerd te hebben; immers—volgens de L. B. V. moe ten „de afstanden naar achteren bewaard worden." Neen, dat moeten ze niet volgens de L. B, V, maar de 1) In 't vervolg kortheidshalve samen te vatten als V.Mn.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 51