dat die voordeelen geheel of grootendeels mist terwille van de mogelijkheid om op groote afstanden te kunnen vuren, vooral waar dit laatste een zeer aanvechtbaar voordeel is, terwijl de eerstgenoemde voordeelen vaststaan. Immers, het vuren op groote afstanden heeft, naast de geringe uitwer king, de moeilijke waarneming en, wat voor mij het hoofdbe zwaar is, de moeilijke haast onmogelijke verbinding met de infanterie, wat vooral bij een zwakke artillerie van zooveel belang is. Daartegenover staan de enkele gevallen, dat zulk vuur nut af kan werpen, b. v. op groote troepenafdeelingen om deze tot ontwikkeling te dwingen en het bevuren van vijandelijke artillerie op groote afstanden in zeer enkele bijzonder gunstige gevallen. Maar daarvoor hebben we toch altijd nog onze veld-artillerie. Wanneer we bovendien de krijgsgeschiedenis nagaan en zien de enkele uitzonderingsgevallen, waar vuur op grootere afstan den succes had, waartegenover staan de talrijke gevallen van succes van berg-artillerie, bijv. tijdens het oprukken van Kuroki naar Liaoyang x) (welke strijd m. i. zeer veel overeenkomst zal vertoonen met eventueele gevechten van ons in bergland) en de uitspraak van vele artilleristen, o. a. Cap. Bourguet in zijn „Artillerie dans le combat" op biz. 12 en 19, dat altijd goede stellingen te vinden zullen zijn tusschen 2000 en 2500 M., dan mogen we niet twijfelen of de uitspraak is juist, dat berg-artillerie, gangbaar door Indisch terrein 2) en met werkzaam vuur, bijv. tot 3500 M., is te verkiezen boven berg-artillerie, dat dit niet is, maar werkzaam vuur heeft tot 5000 M. Na dit vooropgesteld te hebben kunnen we overgaan tot de vergelijking van licht en zwaar berggeschut. Allereerst 1154 INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 1) Zie de merkwaardige voorbeelden in »A Staff Officers. Scrap Book" door Hamilton o. a. het gevecht op 26 Aug. 2e Div. Ie Armee. 2) Dat de moeilijkheden in Indisch terrein niet onderschat mogen worden, blijkt uit de indische krijgsgeschiedenis: liet oponthoud dat zij steeds op Atjeh gaf", Lombok (1894), Djambi, Korintji (zelfs onbespannen meen ik). Merkwaardig in dit verband is ook de marsch der 4e Berg Batt. van Batoe-Djadjar over het gebergte naar Tji Patat.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 546