moeten we daarvoor ongeveer de getallen vaststelleneen goede bron daarvoor is Wille's Gebirgs- und Kolonialartillerie. Daar uit kan men, de gewichten der systemen onderling vergelijken de, concludeeren dat een licht bergkanon, met werkzaam vuur tot 3500 M., ongeveer 325 tot 350 K.G. wegen zal (zonder schild, dat 55 K.G. weegt, maar dat hier niet in aanmerking komt, daar ook bij gereden vervoer 1) dit gedragen zal moeten worden) en een zwaar bergkanon, met werkzaam vuur tot 5000 M., ongeveer 600 K.G. zal wegen (zonder voorwagen, dus munitievervoer met munitiekisten). Een paard nu, kan op een vlakken weg, met eenige geringe hellingen erin, 300 K.G. trekken, dat is dus ongeveer het gewicht van het lichte systeem (1. s.) Het zware systeem (z. s.) zal dus in gelijke omstandigheden door 2 paarden getrokken moeten worden en welke daaraan zeker genoeg hebben, daar 2 paarden voor elkander gespannen niet evenveel trekken als 2X1 paard (aannemende paarden van gelijke conditie en toestand). Wanneer men geen vlakken weg meer heeft, wordt bij het 1. s. eenvoudig een tweede dier voorgespannen, hetgeen in gang zijnde gebeurd en dus geen oponthoud geeft. Daarmede trekt men langs bergpaden, modderige wegen en kan men door sawahs trekken, zooals die hier in het algemeen op Java voorkomen. Bij het z. s. evenwel, is men uitgepraat en is het eenige, dat overblijft, op te laden.2) Meer paarden voorspannen gaat bezwaarlijk; bovendien zal dit toch weinig uithalen, hetgeen men gereedelijk zal begrijpen, wanneer men weet, dat de paarden aan de hand geleid worden, waardoor het dikwijls reeds lastig wordt 2 paarden gelijktijdig en voortdurend te laten trekken. Hieruit volgt, dat in berg- en heuvelterrein bij het z. s. op- INDISCH MILITAIR TIJDSCHRIFT 1155 1) Alleen op een vlakken weg niet, maar dan doen een 50 K.G. meer of min der betrekkelijk weinig ter zake, daar het liier hoofdzakelijk geldt vervoer door het terrein of in bergland. 2) Ik neem aan, dat men terwille van de kosten er niet toe over zal gaan vierspannen te gebruiken. Behalve dat dit op smalle bergpaden toch onmo gelijk zal zijn, komt daar bovendien nog bij dat het gelijktijdig laten trekken van 4 paarden, ook al staan zij twee aan twee, zeer lastig zal blijken.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1911 | | pagina 547