Jan. 1912.] Forthonden. den weg; waarom was hij overdekt met talrijke haarlooze zwarte likken, even zoovele verwondingen door varkens? Waarom werd zoo'n hond voor tien, vijftien gulden nog niet verkocht door den doodarmen eigenaar? Eenig en alleen omdat in zoo'n hond ras zit, en omdat hij daardoor al de raslooze gladakkers verre de baas is. Toch is hij in den regel nog slechts een nooit afgerichte halfbloed, door zijn baas, een planter, weggeschonken aan den mandoer omdat 't beestje niet gedijde of schurftig was, of omdat hij te veel jongen in 't nest had. Al die voorstanders van gladakkers, omdat ze toch zoo aardig varkens jagen, laten ze eens ter jacht gaan met gla dakkers en Europeesche jachthonden. Zij zullen genezen worden. Er bestaat in Indië geen hondenras. Daarom kunnen wij niet zeggen welke eigenschappen dat niet bestaande ras zal hebben en daarom kunnen wij de Indische honden niet ge bruiken voor een zaak, die, als ze in Indië ooit gelukken wil, zeker in den aanvang moet gelukken. Anders wordt die zaak even spoedig opgegeven als geschied de met de invoering van postduiven, olifanten en honden In Indië heeft bestaan een hondenras: de Tenggerees. Althans dat zegt men. In den Tengger zag ik nog enkele overgebleven minderwaardige exemplarenik weet niet of ze geschikt zouden zijn voor politiehond, als het ras weer werd opgehaald. In elk geval zijn ze niet kortharig. Dan heefc men nog den wilden hond, den Adjach. Is a priori natuurlijk ongeschikt voor politiehond, doch zou wellicht in aanmerking kunnen komen om mee te helpen bij het tot stand brengen van een werkelijk indisch politiehondenras. Laat intusschen de illusie varen, dat dit ras in de eerst volgende 50 jaren kans op ontstaan heeft. Bij Chineezen vindt men enkele betere en grootere exem plaren van hondenik meen dat hun nationale ras, de Chow- 12

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1912 | | pagina 18