De officier uan gezondheid bij een marcheerende colonne. "V In het voorschrift Militair Geneeskundigen Dienst, B. V. Tweede Afdeeling punt 18a, wordt niet aangegeven, dat de beide On. v. G. ingedeeld bij de veldbataljons bereden moeten zijn. Ingedeeld bij bereden wapens spreekt het „bereden zijn" van On. v. G. als van zelf (punt 19 en 20), doch ook dienst doende bij de veldbataljons is zulks nuttig en noodzakelijk. Met nadruk dient er op gewezen, dat de O. v. G. de rij kunst, voor zooveel van hem geëischt moet worden, meester is, dat hij een voor onbereden officieren bestemd paard in alle gangen zelfstandig kan rijden. Niet alleen dient het paard hem tot vervoermiddel, wanneer de O. v. G. met het bataljon urenlang marcheert langs ge baande wegen, hetgeen alleen in stap geschiedt, doch ook moet hij een nuttig gebruik er van kunnen maken, wanneer van hem gevorderd wordt, om zelfstandig in sneller gang zich te verplaatsen in ieder terrein, waar zieken of gewonden kunnen liggen. Hij moet met de rijkunst, tot op zekere hoogte, volkomen vertrouwd zijn, wil het paard hem, in stede van een last, een gemakkelijk vervoermiddel zijn, dat hem minder inspanning kost, dan het gaan te voet. Een slecht bereden O. v. G., die zich niet kan of durft ver verplaatsen, kan zijn plicht niet naar behooren vervullen. Het verleenen van hulp neemt veel tijd in beslag. Aangezien bij velen en op verschillende plaatsen hulp vereischt wordt, zal allicht meer aan een ziekenverpleger worden overgelaten, en zal hij langer van zijn troependeel, waartoe de O. v. G. behoort, verwijderd blijven, dan wel wenschelijk is. Zich liefst zoo min mogelijk verplaatsende, zullen vele zaken noode schrif telijk worden afgedaan, zonder zich persoonlijk van den toe stand hier of daar te overtuigen. 43

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1912 | | pagina 49