Febr. 1912.]
Forthonden,
Bij goede dressuur en oplettendheid zijn teven gemakke
lijker thuis te houden. Tweemaal per jaar is men genoodzaakt
ze gedurende een veertien dagen vast te houden en te iso-
leeren, teneinde wegloopen en mésalliances te voorkomen.
De neiging tot wegloopen, speciaal van reuen, veroordeelt
genoeg de methode om waakhonden zonder toezicht in een
fort te laten rondloopen.
Yan de geslachtelijke neigingen der reuen wordt door kwaad
willigen wel eens gebruik gemaakt door ze met een teef in con
ditie weg te lokken of althans af te leiden. Bij een goede
dressuur moge het eerste vruchteloos zijn (d. w. z. als de hond
onder toezicht staat), de reu zal in zijn werk toch zeer beïn
vloed kunnen worden door het spoor van een teef in conditie.
Een teef is trouwer, hetgeen haar werk slechts ten goede
kan komen.
Wil men de honden echter meermalen van meester laten
verwisselen, hetgeen zeer verwerpelijk is, dan zullen reuen
zich spoediger in hun lot schikken dan teven.
Reuën zijn scherper dan teven. M. i. is dit voor Indië eerder
in het voor- dan nadeel van teven. Bij de bewaking van
forten toch, komt de hond niet tegenover geroutineerde
misdadigers, die zich met hand en tand zullen verdedigen, maar
tegenover den weinig gekleeden inlander, een onschuldige, een
verdwaalde, of zelfs een spionneerende vreemdeling; het is niet
gewenscht, dat de hond aanstonds aan 't plukharen, gaat.
M. i. zal het aanbeveling verdienen het aantal teven te doen
overheerschen, doch in elk geval ook een zeker percentage
reuen te gebruiken. De laatste kunnen o. a. invallen waar
noodig als er teven in de periode van onbruikbaarheid ver-
keeren (welke periode voor vele teven gelijktijdig zal aan
vangen), en tevens dienen voor de fokkerij. Men dient natuur
lijk te zorgen, dat deze dekreuen van prima kwaliteit zijn en
niet door overmatig dekken onbruikbaar worden voor hun
dienst. Wellicht is het zelfs raadzaam, eenige reuen uitslui
tend voor dekreu te houden, hetgeen alleen mogelijk zou zijn,
indien het instituut der fort(politie)honden zulk een uit-
160