De Handleiding v.d. Optischen Seindienst. [Maart 1912.
vlag. Yooral bij eenigszins wazige atmosfeer spreekt het
verschil sterk.
De driedeelige stokken zijn van zeer twijfelachtige bruik
baarheid. Hoe worden de deelen aan elkaar bevestigd Mijns
inziens is bij een voldoend lichte stok geen onderlinge beves
tiging mogelijk, die het langer dan vijf minuten uithoudt
zonder te breken of zoo los te gaan, dat het geheel veel op
een slap rietje gelijkt, vooral waar speciaal gewezen wordt
op „scherp" seinen 29).
De stoklengte van 2.10 M. is practisch nog te groot, Eene
lengte van 0,5 M. buiten de vlag is ruim voldoende voor
zichtbaarheid en het gemakkelijkst voor den seiner. Hoelang
moeten de in de Handleiding bedoelde 3 deelen elk zijn?
M. a. w. hoe lang is de stok als slechts 2 deelen gebruikt
worden?
Prachtige en uiterst goedkoope stokken zijn de sapoe-stelen,
terwijl eene lengte van 1.50 M. toch geen bezwaar is om
ze in hun geheel mede te nemen.
Of bij het gebruik van flambouwen een voetlicht noodig
is, meen ik uit genomen proeven (met Morseteekenste
mogen betwijfelen. De redactie van de laatste alinea van
32 is bovendien niet geheel juist waar gesproken wordt
van .„de zijde tegengesteld aan die der lange slagen", want
lange en korte slagen vallen in ééne richting.
9. Nog veel te veel bestaat eene algemeene angst voor
de moeilijkheid van het Morsesysteem. Als dit werkelijk
zoo lastig is aan te leeren, dat niet in betrekkelijk korten
tijd alle seiners het grondig kennen, dan mag het m. i. niet
worden aangenomen. Uit eigen ondervinding kan ik echter
verklaren, dat verreweg het meerendeel der menschen eerder
het Morse- alfabet in hun hoofd hebben, dan vlot en gemakkelijk
leeren seinen met vlaggen. Zelfs allesbehalve intelligente
personen, ter beproeving voor telegrafist bij de telegraafafdee-
ling aangekomen, kenden het alfabet spoedig, mits met eenige
methode geleerd.
287
