April 1912.] De militaib-politieke toestand van Japan in 1911.
en Amerika, Engeland met Japan gewapenderhand tegen de
Yereenigde Staten zou optreden. De leidende Japansche
staatslieden zullen dit ook wel begrepen hebben, maar nu een
en ander zoo duidelijk in het verdrag werd opgenomen, zag
het er uit als eene waarschuwing aan het adres van Japan,
om het nooit tot een oorlog met Amerika te laten komen.
Heel aangenaam vond men in Japan het nieuwe artikel niet,
doch men hield zich goed.
Echter betoogde de halfambtelijke „Japan Times" den 26sten
Juli in een hoofdartikel, dat alleen de groote vriendschap,
welke Japan voor Amerika koesterde, het nieuwe artikel voor
de regeering van den Mikado aannemelijk gemaakt haddaar
evenwel die vriendschap niet uitsluitend van één kant kan
komen, had Japan thans een moreel recht om te verwachten,
dat Amerika een zekeren waarborg voor het bewaren van
den vrede geven zou. Deed Amerika dit niet, dan zou Japan
genoodzaakt zijn, nieuwe offers van de bevolking te vragen,
om zijne zeemacht te versterken.
Een streven tot vernieuwing van het materieel der zee
macht is overigens zeer verklaarbaar, omdat een groot aantal
in den oorlog buitgemaakte schepen er een deel van uitmaken.
Niettegenstaande de vele herstellingen, welke deze schepen
hebben ondergaan, is hunne gevechtswaarde niet bijzonder
groot.
Kon dus uitbreiding van land- en zeemacht op goede gron
den bepleit worden, daartegenover stond, dat de toestand der
Japansche geldmiddelen tot groote zuinigheid noodzaakte.
Dat de draagkracht der bevolking geen nieuwe belastingen
toelaat, moge uit het hieronder volgende overzicht blijken.
356
