April 1912]. Ons politiek en militair optreden op Timor.
uit de le alinea van art. 4, in verband beschouwd met art.
3, 10°, niet anders bedoeld kan zijn dan het ten Westen
van het „Oe Sunan" genaamd bergterrein stroomende ri
viertje, was het haast vanzelfsprekend, dat men hier te doen
had met eene vergissing voor wat betreft de benaming van
het in artikel 3, 10° genoemd riviertje. Was dan ook werke
lijk het verlangen om te geraken tot eene duidelijke aanwij
zing van de grenzen tusschen Nederlandsch en Portugeesch
gebied zoo levendig geweest, als de aanhef van het in 1904
gesloten tractaat zou doen vermoeden, dan zou zeker wel in
dien geest door de wederzijdsche commissiën zijn beslist.
Nu kwamen echter de vertegenwoordigers der Portugeesche
regeering plotseling voor den dag met de bewering, dat de
grens wel degelijk moest loopen langs de Oe Sunan, dat er
van naamsverwisseling geen sprake was en dat dit riviertje
meer Oostelijk moet worden gezocht. x) Dit zoeken leverde
natuurlijk geen resultaat op en de in art. 4 bedoelde meting
bleef achterwege, waardoor dus het tijdstip van dealgeheele
uitvoering van het tractaat werd verschoven.
Het doel, dat de Portugeezen met dit verschuiven hadden,
is ons niet recht duidelijk, tenzij wordt aangenomen, dat zij
gehoopt hebben op die wijze te bereiken, dat het geheele
tractaat van 1904 zou vervallen en zij zoodoende nog gun
stiger voorwaarden zouden kunnen bedingen; wèl groeit op
het betwiste terrein ten Noorden van de Bilomi wat tjenda-
nahout, waardoor daaraan niet alle waarde is te ontzeggen,
maar dit was reeds bekend ten tijde van het sluiten van het
tractaat. Daartegenover staat echter, dat eerst na het sluiten
daarvan gebleken is, dat het landschap Maoecatar een zeer
gewenscht bezit is, dat zeker opweegt tegen het betwiste
gebied ten N. van de Bilomi, Tahakay, Taimiroe Ailala en
Noimoeti samen, al mag niet worden ontkend dat laatstge
noemd landschap, dat evenwel veel kleiner is dan Maoecatar,
niet geheel en al van belang is ontbloot. Nog on verklaar-
328
1) De Timoreezen geven aan een rivier dikwijls den naam van het terrein,
dat doorstroomd wordt, hetgeen de vergissing verklaart.
