Van Alles Wat.
[April 1912
Eenheidsprojeclielen.
\7an de 3apansche keizermanoeuures in 1911.
427
In verband met de diepte van het aangespannen stuk en den afstand
tusschen de stukken in de colonne, bedraagt de normale tusschenruim-
te tusschen de stukken in de linie van aangespannen stukken 32 pas.
A.
Van belangstellende zijde werd onze aandacht gevestigd op een
bericht in het Vaderland van 13 Febr. j. 1. luidende:
„Gisteren is hier een aantal kapiteins der regimenten veld-artillerie
aangekomen tot het volgen van een cursus bij de oefeningsbatterij
voor wat betreft de methode van schieten met het eenheidsprojectiei,
dat geleidelijk zal worden ingevoerd."
In Nederland schijnt derhalve tot de invoering van het eenheidspro
jectiel Ehrhardt van Essen te zijn besloten.
In een verslag omtrent de Japansche keizermanoeuvres (10 15
Nov. 1911) trotfen wij het volgende aan:
Behalve op den 12den November, toen gedurende den voormiddag eene
zware regenbui viel, was het weder voor groote oefeningen zeer gunstig.
De af te leggen afstanden waren niet buitensporig groot, doch werden
steeds met volle bepakking en zonder noemenswaardig veel achterblijvers
doorloopen.
In de bivaks kookten de manschappen zelf, waartoe zij een dagration
rauwe rijst in den ransel medevoerden. Meestal combineerden zij zich
daarbij tot kleine groepjes, om brandhout uit te sparen. Het veldkookge-
reedschap van het bataljon had men niet meegenomen.
Ook bij deze manoeuvres deed zich de Japansche soldaat van eene
zeer gunstige zijde kennen. Eeeds meermalen werd gewezen op de
groote belangstelling voor militaire zaken, welke in Japan bestaat,
en op den zin voor orde, welke allerwege opgemerkt werd. Het laat
ste bleek o. a. zeer duidelijk, wanneer aan het einde van een gevecht
de laatste aanloop uitgevoerd werd. Zoodra beide partijen bijna borst aan
borst tegenover elkander stonden, werd halt gecommandeerd of geblazen,
aan welk bevel onmiddellijk gehoorzaamd werd. Zonder eenig geschreeuw,
zonder dat het noodig was het commando, onder bij voeging van eenige
krachttermen, te herhalen, hielden de manschappen dadelijk halt en
zetten het geweer bij den voet, om in stilte te wachten op verdere bevelen.
Waar de beide tirailleurliniën eenigszins dooreengeraakt waren, traden
de manschappen zooveel als noodig terug, zoodat, om zoo te zeggen on
middellijk na het sein tot halthouden, twee liniën, op korten afstand van
elkander en front tegen front, geformeerd waren, terwijl de geheele aan
val altijd met groote vlotheid uitgevoerd werd.
Een ander merkwaardig verschijnsel was het ruime gebruik dat de
infanterie van den looppas maakte. Zoodra bij de spits en bij den voortroep
aanraking met den vijand verkregen was, snelden de hoofdtroep en andere
