Jlogmaais bet Haiiberuraagstuk der
Bergartillerie uoor Indië.
Hoewel de Heeren Boodt en Maurer van hunne zijde het
debat over het kalibervraagstuk der bergartillerie sluiten,
voelen wij ons toch verplicht op hun antwoord nog te die
nen van repliek.
Vooral omdat de keuze van een type vuurmond met groot.e
uitwerking niet gebaseerd is op onze persoonlijke meening,
zooals HH. B. M. dat doen voorkomen, zooals uit het vol
gende blijken zal.
Naar aanleiding van de twaalf jaar geleden door het Le
gerbestuur betoogde noodzakelijkheid van eene verwapening
der bereden artillerie, werd in 1902 en 1903 proefgeschut
voor veld en berg aangevoerd, over de beproeving waarvan
in October 1903 een uitvoerig rapport door de Commissie
van proefneming werd ingediend 1).
Nadat betreffende die voorstellen uit Nederland nader stuk
ken en teekeningen waren ontvangen, werden in 1907 defi
nitieve voorstellen gedaan, waarbij echter de in 1905 aan
het aan te schaffen materieel gestelde eischen in hoofdzaak
gehandhaafd bleven 2).
Voor de aanschaffing van het nieuwe berggeschut werd
de aandacht gevestigd op ons project voor Draagbaar Veld
geschut, hetwelk door de Skodawerke in een proefkanon be
lichaamd was geworden 3).
Verder werd er op gewezen, dat voor de bereden artillerie
de Granaat-Kartets wel nog het Tioo/tfprojectiel was, doch,
460
Repliek aan de Beeren Boodt en (Daurer, tuiienanis
der Artillerie.
1) Zie Extra Bijlage I.M.T. No 16.
2) Zie: »Een gedragen veldvuurmond naast den bereden veldvuurmond bij de
verwapening der bereden artillerie van het Nederlandscli Indische Leger.
I.M.T.1909, I, blz. 196.
3) Zie: »Het Skoda'sche proefkanon—systeemGooszen" I.M.T., 1909,1, blz. 579.
