De „Rondleiding uoor den
Optischen 5eindiensl,"
Het „naschrift" op bovenvermeld artikel (I. M. T. blz. 286)
zou ik gaarne op enkele punten willen beantwoorden.
Wat betreft de soort vlag geloof ik, dat de kap. G. de be
doeling der opmerking ad. 7 niet goed begrepen heeft.
Daar toch worden, evenals in de „Handleiding", 2 vlaggen
aanbevolen, niet één vlag in alle terreinen. Alleen wordt
voorgesteld een geheel zwarte in plaats van half zwart—half
wit en eene witte met één blauwe baan in plaats van de
half rood—half witte. De kap. G. vergist zich, waar hij zegt,
dat door den commandant van het K. G. T. eene witte vlag
met twee blauwe banen werd voorgesteld. Bedoelde vlag toch
is die met één baan, n. 1. van fig. 1 plaat I (waar de maten
goed, doch de schaal foutief zijn gecopiëerd), en werd door
mij aanbevolen na gehouden proeven met deze èn met rood
witte vlaggeD. Het is de Engelsche seinvlag tegen donkeren
achtergrond.
Naar mij werd medegedeeld zijn bij de samenstelling van
onze handleiding de Duitsche en Oostenrijksche regiem, geraad
pleegd. Maar deze gebruiken toch geen half wit—half zwarte
vlag tegen lichten achtergrondD. gebruikt daarvoor een geheel
zwarte. De witte helft bij ons is m. i. beslist eene fout.
Wat de seinmethode betreft; heeft de kap. G. al eens zien
seinen op de manier als in genoemd art. aangegeven? Alle
oude, geroutineerde seiners der telegraafafd. verkozen de be
schreven methode boven die, welke in de handleiding voor
komt, hoewel zij daaraan gewend waren.
Daarbij komt nog dit. Seint men achter dekkingen, of
struikgewas (zie naschrift), en gebruikt daarbij den langen
stok, welks punt bijna den grond raakt bij een langen slag
26 Handldan verdwijnt de vlag telkens eenigen tijd uit
het oog van den opnemer, hetgeen uiterst hinderlijk is. Op
467
