Juni 1912].
Het geweervuur in het gevecht
en schijven kunstmatig te vernietigen, vóór alles de gewoonte
ontwikkelen, het geweer als 't ware machinaal met een krach-
tigen stoot zoo mogelijk dadelijk goed gericht aan te slaan.
(Wolozkoï spreekt hier van „Wurf"). Alles wat dat hoofddoel
kan bevorderen, moet in de eerste plaats geschieden, evenzoo
dat alles vermeden moet worden, wat dat doel in den weg
staat. Daarom moet men de schietoefeningen niet daarmee
beginnen, dat men de soldaten voor den zandzak of opgelegd
de vizierlijn nemen laat, maar men beginne met den schiet-
stoot; in het kort, in plaats van met het oog moet men met
de armen beginnen en dan met beide oogen open. Men moet
niet gelooven, dat het bereiken van dat doel onoverkomelijke
zwarigheden biedt; het is zeker niet zwaarder, maar lichter,
om zich te gewennen, de piano te bespelen, zonder naar de
toetsen van de piano te zien.
De moeilijkheden liggen alleen in de organisatie en de
leiding der oefeningen en veel hangt af van het geduld van
den leermeester.
Bij het aanslaan van het geweer als 't ware met een stoot
met open oogen, moet men allereerst verlangen, dat de mon
ding van het geweer zich ter hoogte van een' horizontalen
draad bevindt. Wanneer dergelijke oefeningen met verstand
geleid worden, zullen zij als resultaat een niet zoo groot vre-
desresultaat opleveren als bij het vroeger systeem, maar als
vóóroefeningen voor het gevecht, zullen die oefeningen prak
tischer zijn. Yan een zachtk&ns afdrukken van den trekker
moest en mag eigenlijk geen sprake zijn, daar dit in het
gevecht absoluut niet kan worden gevergd.
Bovendien moet alles vermeden worden, wat bij mogelijk
heid den geivoonheidsaanslag in den weg staat. Yoor alles
versta men hieronder het beoefenen van den aanslag door
een geheele afdeeling onder het exerceerengewoonlijk zijn
daarbij de geweermondingen absoluut niet gericht, in den regel
te hoog, omdat een dergelijk aanslaan minder vermoeiend
is. Ook het markeeien van het vuur is onzin.
De verdedigers van de vroegere methode zullen het ver-
596